” ဗီဒီယိုေတြ အားလံုးလည္းဖ် က္ခဲ့ၿပီ။ ဟိုေကာင့္ကိုလည္း ဆံုးမခဲ့ၿပီ။ ဟန္နီစိတ္ခ် လက္ခ် သာေနေတာ့။ ဒီေကာင္ လံုးဝမလာရဲေစရဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာၾကည့္ . . .”
အထက္ပါ စကားတို႔ကို ဟန္နီျမင့္ေရွ ႔တြင္ ေက် ာ္ဇင္က ေအာင္ျမင္သူတစ္ေယာက္ေလသံျဖင့္ ေျပာဆိုလိုက္ၿပီး လက္ထဲမွ CD ျပားတစ္ခ် ပ္ကိုလည္း ဟန္ပါပါျဖင့္ ေထာင္ျပလိုက္ေလသည္။
” အဲ့ အဲ့ ဒါကဘာလည္း ကိုေက် ာ္ဇင္ရဲ ႔ ”
” ဟဲ ဟဲ ဒါက ဒီေကာင့္ကို ျပန္ခ် ည္လာခဲ့တဲ့ႀကိဳ းေလ။ စိတ္သာခ် ဟန္နီ။ ဒီလိုေခြေတြ ကိုယ့္ဆီမွာတစ္ေခြ ပိုင္ပိုင့္ဆီမွာတစ္ေခြ ႏွစ္ေခြရွိတယ္။ ဒီေခြေတြ ကိုယ္တို႔လက္ထဲမွာရွိေနသ၍ ဒီေကာင္ ဟန္နီ႔ကို လံုးဝ မပတ္သက္ရဲေစရဘူး။
အင္းေလ. . .ကိုယ္တို႔က ဒီေကာင္လႈပ္မရေအာင္သာ တုတ္ပီးခ် ဳ ပ္ၿပီးအေနနဲ႔ ေခြေတြဘာေတြလုပ္လာခဲ့တာပါ။ တကယ္တမ္းကေတာ့ ဟန္နီေကာင္က ငေၾကာက္ ဟန္နီရဲ ႔။ ကိုယ့္ရဲ ႔ပလယ္ယာ လက္သံနဲ႔တင္ ဒီေကာင္ ဟန္နီ႔နား ကပ္ရဲေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ”
ေက် ာ္ဇင္က အပိုင္ေျဖၾကားလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ ဟန္နီျမင့္က ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ လြတ္ေျမာက္သြားသည့္ ငွက္ကေလးသဖြယ္ ေပ် ာ္ရႊင္ျမဴ ူတူးလ်ွ က္. . . .
” ဒါ ဒါ ဆို ဟန္ ဟန္နီ ဒီလူယုတ္မာလက္က လြတ္ၿပီေပါ့ေနာ္။ ေပ် ာ္ ေပ် ာ္ လိုက္တာ ရွင္ရယ္ . . ေပ် ာ္လိုက္တာ။ ဟန္နီေလ ကိုေက် ာ္ဇင္တို႔ကို အရမ္းပဲ ေက် းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ . . .”
စသျဖင့္ သူမ၏ အရွက္သိကၡာကို ကယ္တင္လိုက္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဟန္နီခ် ိဳ က ေက် ာ္ဇင့္တို႔ကို ေက် းဇူးအထပ္ထပ္တင္လ်ွ က္ ရွိသည့္အျပင္ ေဒါက္တာသန္႔ကလည္း . . .
” ဒီလိုက် ေတာ့လည္း မင္းတို႔နည္းကအဟုတ္သားဟ။ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ”
ဟု ဝမ္းပမ္းတသာျဖင့္ ေက် ာ္ဇင္တို႔အဖြဲ ႔ကို ၾသဘာေပးေလ၏။
.
.
.
ဤသို႔ျဖင့္ ေက် းဇူးရွင္ စူပါဟီးရိုးႀကီး ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္ သူနာျပဳ ၾဆာမေလးဟန္နီခ် ိဳ တို႔သည္ မၾကာမွီအခ် ိန္အေတာအတြင္းမွာပင္ ခ် စ္သူရည္းစားဘဝသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကပါေတာ့သည္။
.
.
.
ဤသို႔ျဖင့္ ေက် းဇူးရွင္ စူပါဟီးရိုးႀကီး ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္ သူနာျပဳ ၾဆာမေလးဟန္နီခ် ိဳ တို႔သည္ မၾကာမွီအခ် ိန္အေတာအတြင္းမွာပင္ ခ် စ္သူရည္းစားဘဝသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကပါေတာ့သည္။
ယခင္အိမ္ေထာင္က် ဖူးခဲ့ဖူးေသာ ဟန္နီျမင့္သည္ ေက် ာ္ဇင့္ကို အေျဖေပးၿပီး ခ် စ္သူစျဖစ္သည့္ေနမွာပင္လ်ွ င္ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ၿမိဳ ႔ျပင္ရွိ ေမာ္တယ္ေလး၌ ႏွစ္ကိုယ္တူဆႏၵတို႔ကို အစြန္းစြန္အထိ လိုက္ေလ် ာခြင့္ျပဳ ခဲ့မိေလသည္။ ပထမအႀကိမ္ၿပီးေျမာက္သြားေသာအခါ ေယာက် ္ားအေတြ ႔အႀကံဳ ရွိၿပီး ေဆးဝါးဗဟုသုတာပါ ၾကြယ္ဝသည့္ ဟန္နီျမင့္က ေက် ာ္ဇင္၏အေတြ ႔အႀကံဳ ႏုနယ္ပံုကို ရိပ္မိသြား၍ အစစအရာရာတြင္ သူမကပင္ ဦးေဆာင္ သင္ျပေပးေလ၏။ ထို႔အျပင္ သူမက ေက် ာ္ဇင့္ကို ရွက္ၿပံဳ းေလးျဖင့္ၾကည့္ကာ
” ဒါေသာက္လိုက္ . . ”
ဟုဆိုလ်ွ က္ စလင္းဘတ္အိတ္အတြင္းရွိ ေဆးကဒ္တစ္ကဒ္မွ ေဆးခဲေလးတစ္ခဲကို ထုတ္တိုက္ျပန္သည္။ ေက် ာ္ဇင္လည္း ေဆးကိုယူေသာက္ၿပီး ၾဆာမေလးကို အနမ္းေတြေပးကာ အခ် ိန္ဆြဲေနလိုက္ေလ၏။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ ေက် ာ္ဇင္သည္ တစ္ကိုယ္လံုးဖိန္းတိန္း ရွိန္းတိန္းျဖစ္လ်ွ က္ အားအင္မ် ားျပန္လည္ျပည့္ဝလန္းဆန္းလာသည္ဟု ခံစားလာရေလေတာ့သည္။
ထိုေၾကာင့္ ၎သည္ ျဖဴ ျဖဴ သြယ္သြယ္ေလးျဖင့္ ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ လွပလ်ွ က္ရွိေသာ ခ် စ္သူၾဆာမေလး၏ ခႏၶာကိုယ္အႏွံကို လိုက္လံနမ္းရံႈ႕ေနရာမွ အနမ္းရပ္လိုက္ၿပီး ခ် စ္ပြဲဝင္ရန္ အဆင္သင့္အေနအထားသို႔ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္လိုက္ေလ၏။ အလိုက္သိလွေသာ ဟန္နီျမင့္ကလည္း ပက္လက္ကေလးအိပ္ေနရာမွ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဝမ္းလ် ားေလးေမွာက္လိုက္ၿပီး လက္ကိုေထာက္၍ ကုန္းထလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမသည္ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကို ကုတင္ေဘာင္ေပၚသို႔ အားျပဳ မွီခိုရင္း မ် က္ႏွာေလးကို အေနာက္သို႔လွည့္ကာ တစ္စံုတစ္ရာကို ျပင္းျပင္းရွရွ လိုလားေတာင့္တေနပံုရေသာ အၾကည့္စူးစူးမ် ားျဖင့္ ေက် ာ္ဇင့္ကို လည္ျပန္စိုက္ၾကည့္လ်ွ က္ ရွိေလေတာ့သည္။
.
.
.
ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္ ဟန္နီျမင့္သည္ အစရွိအေနာင္ေနာင္ဆိုသလို အခ် ိန္ရတိုင္း ႏွစ္ကိုယ္တူယွဉ္ ခ် စ္ပြဲဝင္ကာ မိုးမျမင္ေလမျမင္ အေပ် ာ္ႀကီးေပ် ာ္ေနၾကေသာ္လည္း ပိုင္ပိုင္တစ္ေယာက္မွာမူးကား စိတ္ညစ္ရမည့္အေၾကာင္းအရာတစ္ခုႏွင့္ ႀကံဳ ေတြ ႔ေနရေလသည္။
.
.
.
ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္ ဟန္နီျမင့္သည္ အစရွိအေနာင္ေနာင္ဆိုသလို အခ် ိန္ရတိုင္း ႏွစ္ကိုယ္တူယွဉ္ ခ် စ္ပြဲဝင္ကာ မိုးမျမင္ေလမျမင္ အေပ် ာ္ႀကီးေပ် ာ္ေနၾကေသာ္လည္း ပိုင္ပိုင္တစ္ေယာက္မွာမူးကား စိတ္ညစ္ရမည့္အေၾကာင္းအရာတစ္ခုႏွင့္ ႀကံဳ ေတြ ႔ေနရေလသည္။
ပိုင္ပိုင္စိတ္ညစ္ေနရျခင္းမွာ ခုတေလာ အိမ္တြင္ မရီးျဖစ္သူ ငုဝါႏွင့္ အကိုေနာင္ေနာင္သည္ မ် က္ႏွာမေကာင္းၾကဘဲ တမိႈင္မိႈင္တေထြေထြ ျဖစ္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ပင္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သားလည္း တိုးတိုးက် ိတ္က် ိတ္ ေျပာဆိုေဆြးေနၾကၿပီး တစ္စံုတစ္ရာကို ပူပန္စိုးရြံ ႔ေနၾကသည့္ဟန္ ရွိေလ၏။
ပိုင္ပိုင္က ေမးျမန္းေသာ္လည္း
” မင္း မရီးေနသိပ္မေကာင္းလို႔ပါကြာ . . .”
ဟူသည့္ ကိုိႏိုင္၏မေရမရာ အေျဖကိုသာျပန္လည္႐ွိခဲ့ကာ. . .ေရာဂါအေၾကာင္းကို စံုစမ္းေသာအခါ
” မင္း မသိပါဘူးကြာ . . .မိန္းမေရာဂါ ပါ ”
ဟူ၍သာ ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ေလ၏။ တစ္ေန႔တြင္ . . .ကိုယ္ႏိုင္တို႔လင္မယားသည္ တစ္ညေနလံုး တြတ္တြတ္တြတ္တြတ္ျဖင့္ က် ိတ္တိုင္ပင္ေနၾကလ်ွ က္ ညအိပ္ယာဝင္ခ် ိန္သို႔ေရာက္သည့္အခါ ဆံုးျဖတ္ခ် က္တစ္ခုကို ျပတ္ျပတ္သားသားခ် လိုက္ႏိုင္ၾကသည့္ပံုေပၚေလ၏။ . .
” ဟင္းး ဘယ္တတ္ႏိုင္မလည္း မနက္ဖန္ ေဒါက္တာသန္႔ဆီကို ငုဝါလိုက္ခဲ့ပါေတာ့မယ္ ”
” ေအးပါ မိန္းမရယ္။ မင္းကိုငါ အရမ္းေက် းဇူးတင္ပါတယ္ ”
စသည့္ စကားေျပာသံမ် ားႏွင့္အတူ သက္ျပင္းခ် သံမ် ားပါ ကိုႏိုင္တို႔ျခင္ေထာင္ထဲမွ ထြက္ေပၚလာသည္ကို ေက် ာ္ဇင္ ၾကားသိေနရေလသည္။
ထိုအခါေက် ာ္ဇင္လည္း
” ဘယ္လိုပါလိမ့္။ မိန္းမေရာဂါ ဆိုရင္လည္း အိုဂ် ီ ကိုသြားျပရမွာေလ။ ဘယ့္ႏွယ့္ေဒါက္တာသန္႔ဆီ သြားရမွာလဲ။ အင္းး ဒီလိုေတာ့ျဖစ္ႏိုင္တယ္ . . .ကိုႏိုင္က ေဒါက္တာသန္႔ရဲ ႔ လက္ရင္းတပည့္ဆိုေတာ့ ငုဝါ ကိစၥကို သူ႔ၾဆာနဲ႔ အရင္တိုင္ပင္ခ် င္မွာေပါ့။ ေနာက္မွ ေဒါက္တာသန္႔က ဘာလုပ္ရမယ္ ဘယ္ၾဆာျပရမယ္ဆိုတာ ထပ္ညႊန္မယ္ထင္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ေရာဂါျပေပးရဖို႔ ကိုႏိုင္က ငုဝါကို ေက် းဇူးတင္ေၾကာင္းေတြဘာေတြ ေျပာေခၚေနရတာ။ မဟုတ္မွလြဲေကာ . . .ငုဝါမွာ အေတာ္ကို လူသိမခံဝံ့တဲ့ ေရာဂါတစ္ခုခုရွိေနတာေသျခာၿပီ။ ငါလည္းစိုးရိမ္တာမွန္ေပမယ့္ သူ႔ေရာဂါအေၾကာင္းကို ေမးဖို႔မသင့္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ ကုၿပီး ေပ် ာက္သြားလည္းၿပီးတာပါပဲေလ. . .။ ေဒါက္တာသန္႔ဆီေရာက္သြားရင္ေတာ့. . . ေဒါက္တာသန္႔က အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းေတြကို အႀကံေပးႏိုင္မွာပါ ”
ဟု ဆက္စပ္ေတြးေတာလ်ွ က္ ငုဝါ၏က် န္းမာေရးျပသနာကို မိမိအေနျဖင့္ ဝင္ေရာက္ မစြက္ဖက္ဘဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနရန္သာ ဆံုးျဖတ္ခ် က္ခ် လိုက္ မိေလသည္။
.
.
.
ေနာက္တေန႔တြင္ ကိုႏိုင္ႏွင့္ ငုဝါသည္ မနက္ကတည္းက အိမ္ကထြက္သြားၿပီး ညေန ပိုင္ပိုင္ အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ခ် ိန္ေရာက္မွ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္သို႔ျပန္လာၾကေလ၏။ ငုဝါက အားနည္းေနပံုရ၍ အနည္းငယ္ ယိုင္တီးယိုင္တိုင္ ျဖစ္ေနကာ ကိုႏိုင္က တြဲကိုင္ေပးထားရေသာ္လည္း ၎တို႔ႏွစ္ဦးစလံုး၏ မ် က္ႏွာမ် ားမွာ အေတာ္ပင္လန္းဆန္းရႊင္ျပေနသည့္အတြက္ ပိုင္ပိုင္လည္း စိတ္ေအးသြားရေလေတာ့သည္။
.
.
.
ေနာက္တေန႔တြင္ ကိုႏိုင္ႏွင့္ ငုဝါသည္ မနက္ကတည္းက အိမ္ကထြက္သြားၿပီး ညေန ပိုင္ပိုင္ အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ခ် ိန္ေရာက္မွ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္သို႔ျပန္လာၾကေလ၏။ ငုဝါက အားနည္းေနပံုရ၍ အနည္းငယ္ ယိုင္တီးယိုင္တိုင္ ျဖစ္ေနကာ ကိုႏိုင္က တြဲကိုင္ေပးထားရေသာ္လည္း ၎တို႔ႏွစ္ဦးစလံုး၏ မ် က္ႏွာမ် ားမွာ အေတာ္ပင္လန္းဆန္းရႊင္ျပေနသည့္အတြက္ ပိုင္ပိုင္လည္း စိတ္ေအးသြားရေလေတာ့သည္။
” ဘယ္လိုလည္း အဆင္ေျပၾကလား . . .”
ဟု ပိုင္ပိုင္က အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာၾကသည့္ အစ္ကိုႏွင့္ မရီးတို႔ကို ဘာတစ္ခုမ်ွ ေရေရရာရာမသိဘဲ လွမ္းေမးလိုက္ေလရာ အစ္ကိုျဖစ္သူႏိုင္ႏိုင္ကလည္း
” ေအးး အဆင္ေျပပါတယ္ကြာ။ မင္းမရီးလည္း ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ ျပန္ေကာင္းသြားမွာပါ ”
ဟု သူေျဖခ် င္ရာကို ျပန္ေျဖေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ပိုင္ပိုင္လည္း အလုပ္ခ် ိန္ေနာက္က် ေနသျဖင့္ အကိုႏွင့္ မရီးကို ႏႈတ္ဆက္ကာ အလုပ္သို႔ ကျပာကယာထြက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။
.
.
.
.
ထိုေန႔ညတြင္ ေက် ာ္ဇင္လည္း ပိုင္ပိုင္တို႔ဆိုင္သို႔ေရာက္လာကာ ဘီယာေသာက္ေလ၏။ လူပါးသျဖင့္ ခဏၾကာေတာ့ ပိုင္ပိုင္ကေက် ာ္ဇင္ႏွင့္အတူ လာထိုင္ေလသည္။ ၎၏ခ် စ္သူ ေမႏိုင္းကို ေခၚ၍လည္း ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးေလ၏။ ေကာင္မေလးမွာ ဆံပင္ဂုတ္ဝဲႏွင့္ မ် က္ႏွာတိတိရိရိေလးျဖစ္ကာ အနည္းငယ္ေခတ္ဆန္ေသာဟန္ရွိသည္။ အရပ္အေနေတာ္ေလာက္ျဖစ္ၿပီး အသားညိဳ ကာ ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္ေျပျပစ္ေလ၏။
.
.
.
.
ထိုေန႔ညတြင္ ေက် ာ္ဇင္လည္း ပိုင္ပိုင္တို႔ဆိုင္သို႔ေရာက္လာကာ ဘီယာေသာက္ေလ၏။ လူပါးသျဖင့္ ခဏၾကာေတာ့ ပိုင္ပိုင္ကေက် ာ္ဇင္ႏွင့္အတူ လာထိုင္ေလသည္။ ၎၏ခ် စ္သူ ေမႏိုင္းကို ေခၚ၍လည္း ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးေလ၏။ ေကာင္မေလးမွာ ဆံပင္ဂုတ္ဝဲႏွင့္ မ် က္ႏွာတိတိရိရိေလးျဖစ္ကာ အနည္းငယ္ေခတ္ဆန္ေသာဟန္ရွိသည္။ အရပ္အေနေတာ္ေလာက္ျဖစ္ၿပီး အသားညိဳ ကာ ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္ေျပျပစ္ေလ၏။
ေမႏိုင္းသည္ ယခင္က အေပ် ာ္မယ္အျဖစ္ သံုး ေလးႀကိမ္ေလာက္အလုပ္ လုပ္ခဲ့ဖူး၍ ေနာက္ပိုင္း မိမိႏွင့္ဆံုေတြ ႔ကာ ေမတၱာမ်ွ သြားၾကၿပီးခ် ိန္တြင္ ထိုအလုပ္ကိုဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ မိမိႏွင့္အတူ စားေသာက္ဆိုင္တြင္ အဆိုေတာ္အျဖစ္ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္လ်ွ က္ အသက္ေမြးျခင္းျဖစ္သည္ဟု . . . ေမႏိုင္း ဝိုင္းမွထြက္သြားေသာအခါ ပိုင္ပိုင္က ေက် ာ္ဇင့္ကိုရင္ဖြင့္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ စကားေျပာၾကဆိုၾကရင္း ႏိုင္ႏိုင္တို႔လင္မယားအေၾကာင္းကို ေရာက္သြားျပန္သည္။
ပိုင္ပိုင္က . . .ငုဝါေနမေကာင္းသျဖင့္ ႏို္င္ႏိုင္က ေဆးခန္းလိုက္ျပရေၾကာင္း . . .မိန္းကေလးအတြင္းေရာဂါဟု ယူဆသျဖင့္ ေမးရမွာ အားနာေသာေၾကာင့္ မိမိလည္း ေသျခာမေမးျမန္းေတာ့ေၾကာင္း . . .
ေဒါက္တာသန္႔ ဆီသြားၿပီး ၎လမ္းညႊန္သည့္အတိုင္းျပသၾကေလရာ ယခုအခါမွာေတာ့ ငုဝါသည္ ျပန္လည္သက္သာၿပီး အနည္းငယ္လန္ဆန္းလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း . . .
စသျဖင့္ ေက် ာ္ဇင့္ကို ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ ေက် ာ္ဇင္လည္း ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔ကို မိမိမသိသျဖင့္ အိမ္ကိုလာမေမးျဖစ္ပံုႏွင့္ ေနာက္ေန႔တြင္ ငုဝါအား ဆက္ဆက္လူမမာလာေမးလွည့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုပါ ကတိေပးေျပၾကားလိုက္ေလသည္။
ေဒါက္တာသန္႔ ဆီသြားၿပီး ၎လမ္းညႊန္သည့္အတိုင္းျပသၾကေလရာ ယခုအခါမွာေတာ့ ငုဝါသည္ ျပန္လည္သက္သာၿပီး အနည္းငယ္လန္ဆန္းလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း . . .
စသျဖင့္ ေက် ာ္ဇင့္ကို ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ ေက် ာ္ဇင္လည္း ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔ကို မိမိမသိသျဖင့္ အိမ္ကိုလာမေမးျဖစ္ပံုႏွင့္ ေနာက္ေန႔တြင္ ငုဝါအား ဆက္ဆက္လူမမာလာေမးလွည့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုပါ ကတိေပးေျပၾကားလိုက္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ေက် ာ္ဇင္သည္ ပိုင္ပိုင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ေရာက္တတ္ရာရာ စကားတို႔ကို ေျပာဆိုၾကၿပီး ည ကိုးနာရီခြဲခန္႔တြင္ အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့ေလေတာ့၏။
.
.
.
.
” ဗီဒီယိုေတြ အားလံုးလည္းဖ် က္ခဲ့ၿပီ။ ဟိုေကာင့္ကိုလည္း ဆံုးမခဲ့ၿပီ။ ဟန္နီစိတ္ခ် လက္ခ် သာေနေတာ့။ ဒီေကာင္ လံုးဝမလာရဲေစရဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာၾကည့္ . . .”
အထက္ပါ စကားတို႔ကို ဟန္နီျမင့္ေရွ ႔တြင္ ေက် ာ္ဇင္က ေအာင္ျမင္သူတစ္ေယာက္ေလသံျဖင့္ ေျပာဆိုလိုက္ၿပီး လက္ထဲမွ CD ျပားတစ္ခ် ပ္ကိုလည္း ဟန္ပါပါျဖင့္ ေထာင္ျပလိုက္ေလသည္။
” အဲ့ အဲ့ ဒါကဘာလည္း ကိုေက် ာ္ဇင္ရဲ ႔ ”
” ဟဲ ဟဲ ဒါက ဒီေကာင့္ကို ျပန္ခ် ည္လာခဲ့တဲ့ႀကိဳ းေလ။ စိတ္သာခ် ဟန္နီ။ ဒီလိုေခြေတြ ကိုယ့္ဆီမွာတစ္ေခြ ပိုင္ပိုင့္ဆီမွာတစ္ေခြ ႏွစ္ေခြရွိတယ္။ ဒီေခြေတြ ကိုယ္တို႔လက္ထဲမွာရွိေနသ၍ ဒီေကာင္ ဟန္နီ႔ကို လံုးဝ မပတ္သက္ရဲေစရဘူး။
အင္းေလ. . .ကိုယ္တို႔က ဒီေကာင္လႈပ္မရေအာင္သာ တုတ္ပီးခ် ဳ ပ္ၿပီးအေနနဲ႔ ေခြေတြဘာေတြလုပ္လာခဲ့တာပါ။ တကယ္တမ္းကေတာ့ ဟန္နီေကာင္က ငေၾကာက္ ဟန္နီရဲ ႔။ ကိုယ့္ရဲ ႔ပလယ္ယာ လက္သံနဲ႔တင္ ဒီေကာင္ ဟန္နီ႔နား ကပ္ရဲေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ”
ေက် ာ္ဇင္က အပိုင္ေျဖၾကားလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ ဟန္နီျမင့္က ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ လြတ္ေျမာက္သြားသည့္ ငွက္ကေလးသဖြယ္ ေပ် ာ္ရႊင္ျမဴ ူတူးလ်ွ က္. . . .
” ဒါ ဒါ ဆို ဟန္ ဟန္နီ ဒီလူယုတ္မာလက္က လြတ္ၿပီေပါ့ေနာ္။ ေပ် ာ္ ေပ် ာ္ လိုက္တာ ရွင္ရယ္ . . ေပ် ာ္လိုက္တာ။ ဟန္နီေလ ကိုေက် ာ္ဇင္တို႔ကို အရမ္းပဲ ေက် းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ . . .”
စသျဖင့္ သူမ၏ အရွက္သိကၡာကို ကယ္တင္လိုက္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဟန္နီခ် ိဳ က ေက် ာ္ဇင့္တို႔ကို ေက် းဇူးအထပ္ထပ္တင္လ်ွ က္ ရွိသည့္အျပင္ ေဒါက္တာသန္႔ကလည္း . . .
” ဒီလိုက် ေတာ့လည္း မင္းတို႔နည္းကအဟုတ္သားဟ။ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ”
ဟု ဝမ္းပမ္းတသာျဖင့္ ေက် ာ္ဇင္တို႔အဖြဲ ႔ကို ၾသဘာေပးေလ၏။
.
.
.
ဤသို႔ျဖင့္ ေက် းဇူးရွင္ စူပါဟီးရိုးႀကီး ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္ သူနာျပဳ ၾဆာမေလးဟန္နီခ် ိဳ တို႔သည္ မၾကာမွီအခ် ိန္အေတာအတြင္းမွာပင္ ခ် စ္သူရည္းစားဘဝသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကပါေတာ့သည္။
.
.
.
ဤသို႔ျဖင့္ ေက် းဇူးရွင္ စူပါဟီးရိုးႀကီး ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္ သူနာျပဳ ၾဆာမေလးဟန္နီခ် ိဳ တို႔သည္ မၾကာမွီအခ် ိန္အေတာအတြင္းမွာပင္ ခ် စ္သူရည္းစားဘဝသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကပါေတာ့သည္။
ယခင္အိမ္ေထာင္က် ဖူးခဲ့ဖူးေသာ ဟန္နီျမင့္သည္ ေက် ာ္ဇင့္ကို အေျဖေပးၿပီး ခ် စ္သူစျဖစ္သည့္ေနမွာပင္လ်ွ င္ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ၿမိဳ ႔ျပင္ရွိ ေမာ္တယ္ေလး၌ ႏွစ္ကိုယ္တူဆႏၵတို႔ကို အစြန္းစြန္အထိ လိုက္ေလ် ာခြင့္ျပဳ ခဲ့မိေလသည္။ ပထမအႀကိမ္ၿပီးေျမာက္သြားေသာအခါ ေယာက် ္ားအေတြ ႔အႀကံဳ ရွိၿပီး ေဆးဝါးဗဟုသုတာပါ ၾကြယ္ဝသည့္ ဟန္နီျမင့္က ေက် ာ္ဇင္၏အေတြ ႔အႀကံဳ ႏုနယ္ပံုကို ရိပ္မိသြား၍ အစစအရာရာတြင္ သူမကပင္ ဦးေဆာင္ သင္ျပေပးေလ၏။ ထို႔အျပင္ သူမက ေက် ာ္ဇင့္ကို ရွက္ၿပံဳ းေလးျဖင့္ၾကည့္ကာ
” ဒါေသာက္လိုက္ . . ”
ဟုဆိုလ်ွ က္ စလင္းဘတ္အိတ္အတြင္းရွိ ေဆးကဒ္တစ္ကဒ္မွ ေဆးခဲေလးတစ္ခဲကို ထုတ္တိုက္ျပန္သည္။ ေက် ာ္ဇင္လည္း ေဆးကိုယူေသာက္ၿပီး ၾဆာမေလးကို အနမ္းေတြေပးကာ အခ် ိန္ဆြဲေနလိုက္ေလ၏။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ ေက် ာ္ဇင္သည္ တစ္ကိုယ္လံုးဖိန္းတိန္း ရွိန္းတိန္းျဖစ္လ်ွ က္ အားအင္မ် ားျပန္လည္ျပည့္ဝလန္းဆန္းလာသည္ဟု ခံစားလာရေလေတာ့သည္။
ထိုေၾကာင့္ ၎သည္ ျဖဴ ျဖဴ သြယ္သြယ္ေလးျဖင့္ ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ လွပလ်ွ က္ရွိေသာ ခ် စ္သူၾဆာမေလး၏ ခႏၶာကိုယ္အႏွံကို လိုက္လံနမ္းရံႈ႕ေနရာမွ အနမ္းရပ္လိုက္ၿပီး ခ် စ္ပြဲဝင္ရန္ အဆင္သင့္အေနအထားသို႔ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္လိုက္ေလ၏။ အလိုက္သိလွေသာ ဟန္နီျမင့္ကလည္း ပက္လက္ကေလးအိပ္ေနရာမွ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဝမ္းလ် ားေလးေမွာက္လိုက္ၿပီး လက္ကိုေထာက္၍ ကုန္းထလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမသည္ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကို ကုတင္ေဘာင္ေပၚသို႔ အားျပဳ မွီခိုရင္း မ် က္ႏွာေလးကို အေနာက္သို႔လွည့္ကာ တစ္စံုတစ္ရာကို ျပင္းျပင္းရွရွ လိုလားေတာင့္တေနပံုရေသာ အၾကည့္စူးစူးမ် ားျဖင့္ ေက် ာ္ဇင့္ကို လည္ျပန္စိုက္ၾကည့္လ်ွ က္ ရွိေလေတာ့သည္။
.
.
.
ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္ ဟန္နီျမင့္သည္ အစရွိအေနာင္ေနာင္ဆိုသလို အခ် ိန္ရတိုင္း ႏွစ္ကိုယ္တူယွဉ္ ခ် စ္ပြဲဝင္ကာ မိုးမျမင္ေလမျမင္ အေပ် ာ္ႀကီးေပ် ာ္ေနၾကေသာ္လည္း ပိုင္ပိုင္တစ္ေယာက္မွာမူးကား စိတ္ညစ္ရမည့္အေၾကာင္းအရာတစ္ခုႏွင့္ ႀကံဳ ေတြ ႔ေနရေလသည္။
.
.
.
ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္ ဟန္နီျမင့္သည္ အစရွိအေနာင္ေနာင္ဆိုသလို အခ် ိန္ရတိုင္း ႏွစ္ကိုယ္တူယွဉ္ ခ် စ္ပြဲဝင္ကာ မိုးမျမင္ေလမျမင္ အေပ် ာ္ႀကီးေပ် ာ္ေနၾကေသာ္လည္း ပိုင္ပိုင္တစ္ေယာက္မွာမူးကား စိတ္ညစ္ရမည့္အေၾကာင္းအရာတစ္ခုႏွင့္ ႀကံဳ ေတြ ႔ေနရေလသည္။
ပိုင္ပိုင္စိတ္ညစ္ေနရျခင္းမွာ ခုတေလာ အိမ္တြင္ မရီးျဖစ္သူ ငုဝါႏွင့္ အကိုေနာင္ေနာင္သည္ မ် က္ႏွာမေကာင္းၾကဘဲ တမိႈင္မိႈင္တေထြေထြ ျဖစ္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ပင္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သားလည္း တိုးတိုးက် ိတ္က် ိတ္ ေျပာဆိုေဆြးေနၾကၿပီး တစ္စံုတစ္ရာကို ပူပန္စိုးရြံ ႔ေနၾကသည့္ဟန္ ရွိေလ၏။
ပိုင္ပိုင္က ေမးျမန္းေသာ္လည္း
” မင္း မရီးေနသိပ္မေကာင္းလို႔ပါကြာ . . .”
ဟူသည့္ ကိုိႏိုင္၏မေရမရာ အေျဖကိုသာျပန္လည္႐ွိခဲ့ကာ. . .ေရာဂါအေၾကာင္းကို စံုစမ္းေသာအခါ
” မင္း မသိပါဘူးကြာ . . .မိန္းမေရာဂါ ပါ ”
ဟူ၍သာ ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ေလ၏။ တစ္ေန႔တြင္ . . .ကိုယ္ႏိုင္တို႔လင္မယားသည္ တစ္ညေနလံုး တြတ္တြတ္တြတ္တြတ္ျဖင့္ က် ိတ္တိုင္ပင္ေနၾကလ်ွ က္ ညအိပ္ယာဝင္ခ် ိန္သို႔ေရာက္သည့္အခါ ဆံုးျဖတ္ခ် က္တစ္ခုကို ျပတ္ျပတ္သားသားခ် လိုက္ႏိုင္ၾကသည့္ပံုေပၚေလ၏။ . .
” ဟင္းး ဘယ္တတ္ႏိုင္မလည္း မနက္ဖန္ ေဒါက္တာသန္႔ဆီကို ငုဝါလိုက္ခဲ့ပါေတာ့မယ္ ”
” ေအးပါ မိန္းမရယ္။ မင္းကိုငါ အရမ္းေက် းဇူးတင္ပါတယ္ ”
စသည့္ စကားေျပာသံမ် ားႏွင့္အတူ သက္ျပင္းခ် သံမ် ားပါ ကိုႏိုင္တို႔ျခင္ေထာင္ထဲမွ ထြက္ေပၚလာသည္ကို ေက် ာ္ဇင္ ၾကားသိေနရေလသည္။
ထိုအခါေက် ာ္ဇင္လည္း
” ဘယ္လိုပါလိမ့္။ မိန္းမေရာဂါ ဆိုရင္လည္း အိုဂ် ီ ကိုသြားျပရမွာေလ။ ဘယ့္ႏွယ့္ေဒါက္တာသန္႔ဆီ သြားရမွာလဲ။ အင္းး ဒီလိုေတာ့ျဖစ္ႏိုင္တယ္ . . .ကိုႏိုင္က ေဒါက္တာသန္႔ရဲ ႔ လက္ရင္းတပည့္ဆိုေတာ့ ငုဝါ ကိစၥကို သူ႔ၾဆာနဲ႔ အရင္တိုင္ပင္ခ် င္မွာေပါ့။ ေနာက္မွ ေဒါက္တာသန္႔က ဘာလုပ္ရမယ္ ဘယ္ၾဆာျပရမယ္ဆိုတာ ထပ္ညႊန္မယ္ထင္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ေရာဂါျပေပးရဖို႔ ကိုႏိုင္က ငုဝါကို ေက် းဇူးတင္ေၾကာင္းေတြဘာေတြ ေျပာေခၚေနရတာ။ မဟုတ္မွလြဲေကာ . . .ငုဝါမွာ အေတာ္ကို လူသိမခံဝံ့တဲ့ ေရာဂါတစ္ခုခုရွိေနတာေသျခာၿပီ။ ငါလည္းစိုးရိမ္တာမွန္ေပမယ့္ သူ႔ေရာဂါအေၾကာင္းကို ေမးဖို႔မသင့္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ ကုၿပီး ေပ် ာက္သြားလည္းၿပီးတာပါပဲေလ. . .။ ေဒါက္တာသန္႔ဆီေရာက္သြားရင္ေတာ့. . . ေဒါက္တာသန္႔က အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းေတြကို အႀကံေပးႏိုင္မွာပါ ”
ဟု ဆက္စပ္ေတြးေတာလ်ွ က္ ငုဝါ၏က် န္းမာေရးျပသနာကို မိမိအေနျဖင့္ ဝင္ေရာက္ မစြက္ဖက္ဘဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနရန္သာ ဆံုးျဖတ္ခ် က္ခ် လိုက္ မိေလသည္။
.
.
.
ေနာက္တေန႔တြင္ ကိုႏိုင္ႏွင့္ ငုဝါသည္ မနက္ကတည္းက အိမ္ကထြက္သြားၿပီး ညေန ပိုင္ပိုင္ အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ခ် ိန္ေရာက္မွ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္သို႔ျပန္လာၾကေလ၏။ ငုဝါက အားနည္းေနပံုရ၍ အနည္းငယ္ ယိုင္တီးယိုင္တိုင္ ျဖစ္ေနကာ ကိုႏိုင္က တြဲကိုင္ေပးထားရေသာ္လည္း ၎တို႔ႏွစ္ဦးစလံုး၏ မ် က္ႏွာမ် ားမွာ အေတာ္ပင္လန္းဆန္းရႊင္ျပေနသည့္အတြက္ ပိုင္ပိုင္လည္း စိတ္ေအးသြားရေလေတာ့သည္။
.
.
.
ေနာက္တေန႔တြင္ ကိုႏိုင္ႏွင့္ ငုဝါသည္ မနက္ကတည္းက အိမ္ကထြက္သြားၿပီး ညေန ပိုင္ပိုင္ အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ခ် ိန္ေရာက္မွ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္သို႔ျပန္လာၾကေလ၏။ ငုဝါက အားနည္းေနပံုရ၍ အနည္းငယ္ ယိုင္တီးယိုင္တိုင္ ျဖစ္ေနကာ ကိုႏိုင္က တြဲကိုင္ေပးထားရေသာ္လည္း ၎တို႔ႏွစ္ဦးစလံုး၏ မ် က္ႏွာမ် ားမွာ အေတာ္ပင္လန္းဆန္းရႊင္ျပေနသည့္အတြက္ ပိုင္ပိုင္လည္း စိတ္ေအးသြားရေလေတာ့သည္။
” ဘယ္လိုလည္း အဆင္ေျပၾကလား . . .”
ဟု ပိုင္ပိုင္က အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာၾကသည့္ အစ္ကိုႏွင့္ မရီးတို႔ကို ဘာတစ္ခုမ်ွ ေရေရရာရာမသိဘဲ လွမ္းေမးလိုက္ေလရာ အစ္ကိုျဖစ္သူႏိုင္ႏိုင္ကလည္း
” ေအးး အဆင္ေျပပါတယ္ကြာ။ မင္းမရီးလည္း ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ ျပန္ေကာင္းသြားမွာပါ ”
ဟု သူေျဖခ် င္ရာကို ျပန္ေျဖေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ပိုင္ပိုင္လည္း အလုပ္ခ် ိန္ေနာက္က် ေနသျဖင့္ အကိုႏွင့္ မရီးကို ႏႈတ္ဆက္ကာ အလုပ္သို႔ ကျပာကယာထြက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။
.
.
.
.
ထိုေန႔ညတြင္ ေက် ာ္ဇင္လည္း ပိုင္ပိုင္တို႔ဆိုင္သို႔ေရာက္လာကာ ဘီယာေသာက္ေလ၏။ လူပါးသျဖင့္ ခဏၾကာေတာ့ ပိုင္ပိုင္ကေက် ာ္ဇင္ႏွင့္အတူ လာထိုင္ေလသည္။ ၎၏ခ် စ္သူ ေမႏိုင္းကို ေခၚ၍လည္း ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးေလ၏။ ေကာင္မေလးမွာ ဆံပင္ဂုတ္ဝဲႏွင့္ မ် က္ႏွာတိတိရိရိေလးျဖစ္ကာ အနည္းငယ္ေခတ္ဆန္ေသာဟန္ရွိသည္။ အရပ္အေနေတာ္ေလာက္ျဖစ္ၿပီး အသားညိဳ ကာ ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္ေျပျပစ္ေလ၏။
.
.
.
.
ထိုေန႔ညတြင္ ေက် ာ္ဇင္လည္း ပိုင္ပိုင္တို႔ဆိုင္သို႔ေရာက္လာကာ ဘီယာေသာက္ေလ၏။ လူပါးသျဖင့္ ခဏၾကာေတာ့ ပိုင္ပိုင္ကေက် ာ္ဇင္ႏွင့္အတူ လာထိုင္ေလသည္။ ၎၏ခ် စ္သူ ေမႏိုင္းကို ေခၚ၍လည္း ေက် ာ္ဇင္ႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးေလ၏။ ေကာင္မေလးမွာ ဆံပင္ဂုတ္ဝဲႏွင့္ မ် က္ႏွာတိတိရိရိေလးျဖစ္ကာ အနည္းငယ္ေခတ္ဆန္ေသာဟန္ရွိသည္။ အရပ္အေနေတာ္ေလာက္ျဖစ္ၿပီး အသားညိဳ ကာ ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္ေျပျပစ္ေလ၏။
ေမႏိုင္းသည္ ယခင္က အေပ် ာ္မယ္အျဖစ္ သံုး ေလးႀကိမ္ေလာက္အလုပ္ လုပ္ခဲ့ဖူး၍ ေနာက္ပိုင္း မိမိႏွင့္ဆံုေတြ ႔ကာ ေမတၱာမ်ွ သြားၾကၿပီးခ် ိန္တြင္ ထိုအလုပ္ကိုဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ မိမိႏွင့္အတူ စားေသာက္ဆိုင္တြင္ အဆိုေတာ္အျဖစ္ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္လ်ွ က္ အသက္ေမြးျခင္းျဖစ္သည္ဟု . . . ေမႏိုင္း ဝိုင္းမွထြက္သြားေသာအခါ ပိုင္ပိုင္က ေက် ာ္ဇင့္ကိုရင္ဖြင့္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ စကားေျပာၾကဆိုၾကရင္း ႏိုင္ႏိုင္တို႔လင္မယားအေၾကာင္းကို ေရာက္သြားျပန္သည္။
ပိုင္ပိုင္က . . .ငုဝါေနမေကာင္းသျဖင့္ ႏို္င္ႏိုင္က ေဆးခန္းလိုက္ျပရေၾကာင္း . . .မိန္းကေလးအတြင္းေရာဂါဟု ယူဆသျဖင့္ ေမးရမွာ အားနာေသာေၾကာင့္ မိမိလည္း ေသျခာမေမးျမန္းေတာ့ေၾကာင္း . . .
ေဒါက္တာသန္႔ ဆီသြားၿပီး ၎လမ္းညႊန္သည့္အတိုင္းျပသၾကေလရာ ယခုအခါမွာေတာ့ ငုဝါသည္ ျပန္လည္သက္သာၿပီး အနည္းငယ္လန္ဆန္းလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း . . .
စသျဖင့္ ေက် ာ္ဇင့္ကို ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ ေက် ာ္ဇင္လည္း ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔ကို မိမိမသိသျဖင့္ အိမ္ကိုလာမေမးျဖစ္ပံုႏွင့္ ေနာက္ေန႔တြင္ ငုဝါအား ဆက္ဆက္လူမမာလာေမးလွည့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုပါ ကတိေပးေျပၾကားလိုက္ေလသည္။
ေဒါက္တာသန္႔ ဆီသြားၿပီး ၎လမ္းညႊန္သည့္အတိုင္းျပသၾကေလရာ ယခုအခါမွာေတာ့ ငုဝါသည္ ျပန္လည္သက္သာၿပီး အနည္းငယ္လန္ဆန္းလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း . . .
စသျဖင့္ ေက် ာ္ဇင့္ကို ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ ေက် ာ္ဇင္လည္း ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔ကို မိမိမသိသျဖင့္ အိမ္ကိုလာမေမးျဖစ္ပံုႏွင့္ ေနာက္ေန႔တြင္ ငုဝါအား ဆက္ဆက္လူမမာလာေမးလွည့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုပါ ကတိေပးေျပၾကားလိုက္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ေက် ာ္ဇင္သည္ ပိုင္ပိုင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ေရာက္တတ္ရာရာ စကားတို႔ကို ေျပာဆိုၾကၿပီး ည ကိုးနာရီခြဲခန္႔တြင္ အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့ေလေတာ့၏။
.
.
.
.
တစ္ေန႔သဤ ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္ႏွင့္ ဒုရဲအုပ္စိန္ထြန္းတို႔သည္ နားေနခန္းတြင္ထိုင္လ်ွ က္ . . .ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္ဖမ္းရမည္မွာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္မ် ား၏အလုပ္ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိတို႔ရဲမ် ားက ႏွစ္ျပားမရတစ္ပဲမရျဖင့္ လူမုန္းခံ၍ ေဗာ္လံဒီယာ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနရေၾကာင္း . . .ဤသို႔ဆိုလ်ွ င္ မိမိတို႔အား လစာေငြထပ္မံတိုးေပးဖို႔သင့္ေၾကာင္း . . . ထို႔အျပင္ ယခုကိုင္ေဆာင္ထားရသည့္ လက္နက္ခဲယမ္းမ် ားမွာလည္း ေခတ္မမွီေတာ့ေသာေၾကာင့္ လူဆိုးလူသြမ္းမ် ားမွာ တစ္ဆထက္တစ္ဆ မိမိတို႔ရဲမ် ားအေပၚမထီမဲ့ျမင္ျပဳ လာၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း . . .စသျဖင့္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ေျပာဆိုၿငီးတြားေနၾကေလသည္။
.
.
.
.
တစ္ေန႔သဤ ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္ႏွင့္ ဒုရဲအုပ္စိန္ထြန္းတို႔သည္ နားေနခန္းတြင္ထိုင္လ်ွ က္ . . .ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္ဖမ္းရမည္မွာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္မ် ား၏အလုပ္ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိတို႔ရဲမ် ားက ႏွစ္ျပားမရတစ္ပဲမရျဖင့္ လူမုန္းခံ၍ ေဗာ္လံဒီယာ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနရေၾကာင္း . . .ဤသို႔ဆိုလ်ွ င္ မိမိတို႔အား လစာေငြထပ္မံတိုးေပးဖို႔သင့္ေၾကာင္း . . . ထို႔အျပင္ ယခုကိုင္ေဆာင္ထားရသည့္ လက္နက္ခဲယမ္းမ် ားမွာလည္း ေခတ္မမွီေတာ့ေသာေၾကာင့္ လူဆိုးလူသြမ္းမ် ားမွာ တစ္ဆထက္တစ္ဆ မိမိတို႔ရဲမ် ားအေပၚမထီမဲ့ျမင္ျပဳ လာၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း . . .စသျဖင့္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ေျပာဆိုၿငီးတြားေနၾကေလသည္။
ထိုအခ် ိန္တြင္ နားေနခန္းအတြင္းသို႔ တပ္သား ေဘာႀကီး ဝင္ေရာက္လာကာ ၎တို႔ကို စလုရိုက္ၿပီး စခန္းမွဴ းေခၚခိုင္းလိုက္ေၾကာင္းလာေရာက္သတင္းပို႔ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္လည္း
” ေအး ေအး ငါတို႔သြားလိုက္မယ္ ”
ဟု တပ္သားေဘာႀကီးကို ျပန္ေျပာလိုက္၍ ဒုရဲအုပ္ စိန္ထြန္းႏွင့္အတူ စခန္းမွဴ းရံုးခန္းရွိရာသို႔ ထြက္ခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။
စခန္းမွဴ းရံုးခန္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ၎တို႔လည္းဝင္ခြင့္ေတာင္းဝင္ကာ စခန္းမွဴ းကို စလုရိုက္လိုက္ၾကေလရာ
” ေလးစားပါတယ္။ လာ . .ထိုင္ၾက ထိုင္ၾက ”
စခန္းမွဴ းကလည္း ျပန္လည္အသိအမွတ္ျပဳ ဳၿပီး ေနရာေပးလိုက္ေလ၏။
ထိုအခါမွ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔လည္း စလုျဖဳ တ္၍ စခန္းမွဴ း၏စားပြဲေရွ ႔ရွိ ထိုင္ခံုႏွစ္ခံုကို ဆြဲကာ အသီသီးဝင္ထိုင္လိုက္ၾကေလေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္စခန္းမွဴ းက စကားဆက္ျပန္သည္။
” ငါ့ညီတို႔ကို အစ္ကို ေခၚလိုက္ရတာက ေရႊနံ႔သာရပ္ကြက္ ၈ လမ္းထိပ္က ဦးကိုကိုေမာင္ရဲ ႔အိမ္မွာ လူသတ္မႈျဖစ္လို႔တဲ့။ အသတ္ခံရတာကေတာ့ ဦးကိုကိုေမာင္ကိုယ္တိုင္ပဲ။ ”
” ဟင္ . . ဦးကိုကိုေမာင္ဆိုတာ ေရႊသည္သူေဌးႀကီး ဦးဘရွိန္ရဲ႕ အငယ္ဆံုးသားမဟုတ္လား။ လူက နဲနဲညွက္ေပမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းေမြးစစနဲ႔ ရုပ္ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ေစ် းႀကီးထဲမွာလည္း သူကိုယ္တိုင္ ေရႊဆိုင္ႀကီးတစ္ခုပိုင္ေသးတယ္ ”
ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္က ၎သိသမ်ွ ကို ေျပာျပ၍ စခန္းမွဴ းကို ျပန္လည္ေမးျမန္းလိုက္ေလရာ စခန္းမွဴ းက
” ဟုတ္တယ္ ငါ့ညီ။ ပုဂၢိဳ လ္က လူကသာညွက္တာ။ ဗ် ာေပြတဲ့ေနရာမွာေတာ့မေခဘူး။ မိန္းမယူေသးဘဲ ခုထက္ထိထည္လည္းတြဲေနတာသာၾကည့္ေတာ့။ အသက္ကျဖင့္ ေလးဆယ္ေက် ာ္ကေရာေပါ့။
ခုေတာ့ အသတ္ခံရရွာၿပီ။ သူက ညဆို သူ႔အိမ္မွာ တပည့္ေတြနဲ႔ေနတာေလ။ မနက္က် မွ သူနဲ႔ ေဆြးမ် ိဳ းနီးစပ္ေတာ္တဲ့ အိမ္ေဖာ္ေတြ ေရာက္လာၿပီး ခ် က္က် ျပဳ တ္ၾကဆိုပဲ။ သူအသတ္ခံရတာက အိပ္ခန္းထဲမွာ။ သူတပည့္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေမွာက္ေနၾကတယ္ဆိုပဲ။ မနက္ေရာက္လို႔ အိမ္ေဖာ္ေတြေရာက္လာေတာ့မွ အဲ့ေကာင္ေတြကို ႏွာႏွပ္ယူရတာ။ ေနာက္ အေပၚထပ္တက္ၾကည့္ေတာ့ ကိုကိုေမာင္က လည္ပင္းမွာထိုးသြင္းထားတဲ့ ဓားတန္းလန္းနဲ႔ အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္ႀကီးအသက္ေပ် ာက္ေနတာတဲ့။
အဲ့ဒါနဲ႔ သူတို႔လည္း အဘိုးႀကီးကို လွမ္းအေၾကာင္းၾကားၿပီး အဘိုးႀကီးက တို႔စခန္းကို လွမ္းသတင္းေပးတာ။ အဲ့ဒါ ငါ့ညီတို႔ ခု သြားၾကည့္လိုက္ၾက။ ၾဆာႀကီးသိန္းျမင့္နဲ႔ ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ေလာက္လည္း ေခၚသြားလိုက္။ ၿပီးေတာ့ ရံုးမွန္မွန္မတက္လို႔ ျပဳ တ္ေဆာ္နံေနတဲ့ ဟို ေခြးသူခိုး ေမာင္ေမာင္ ကိုပါ ဝင္ေခၚသြားလိုက္ၾကဦး။ အဲ့ဒီအရူးက လူကသာအပ် င္းထူၿပီး ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္ေနတာ။ အမႈလိုက္တာၾကေတာ့ အေကာင္းသားလား။ ကဲ . . .သြားၾကသြားၾက . . .”
စခန္းမွဴ းစကားဆံုးသည္ႏွင့္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔လည္း မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၾကၿပီး ပါးစပ္မွ
” ဟုတ္ . . .”
ဟု သံၿပိဳ င္ရြတ္ဆိုကာ စခန္းမွဴ းကိုစလုရိုက္လ်ွ က္ ရံုးခန္းအတြင္းမွ ကျပာကယီ ထြက္ခြာသြားၾကေလေတာ့သည္။
ဒုရဲအုပ္ ေမာင္ေမာင္၏အိမ္သို႔ဝင္ေခၚေသာအခါ ၎ကမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔လည္း ကားေပၚတက္ၿပီး အခင္းျဖစ္ပြားရာအိမ္သို႔ ေမာင္းထြက္ခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။
ဒုရဲအုပ္ ေမာင္ေမာင္၏အိမ္သို႔ဝင္ေခၚေသာအခါ ၎ကမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔လည္း ကားေပၚတက္ၿပီး အခင္းျဖစ္ပြားရာအိမ္သို႔ ေမာင္းထြက္ခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။
ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္က ဒီေလာက္မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုစိန္ထြန္းကေတာ့ ေမာင္ေမာင့္ကို လံုးဝၾကည့္မရေပ။ ၾကည့္မရခ် င္ရင္လည္း ၾကည့္မရစရာပင္။ ေမာင္ေမာင္က မိမိတို႔ထက္ စီနီယာမ် ားစြာေနာက္က် ကာ မေန႔တေန႔ကမွ ဒုရဲအုပ္စျဖစ္ၿပီး ယခုလို ၿမိဳ ႔ေပၚရဲစခန္းသို႔ ဝုန္းခနဲဒိုင္းခနဲ မိုးေပၚမွျပဳ တ္က် လာသူတစ္ဦးျဖစ္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ ၎သည္ရံုးလည္းပံုမွန္မတက္ဘဲ စခန္းကေပးသည့္လိုင္းခန္းတြင္းလည္းေနထိုင္ျခင္းမရွိ။ ဂ် ဴ တီက် ေသာညမ် ားတြင္သာ စခန္း၌အိပ္ေလ့ရွိၿပီး က် န္ညမ် ားတြင္ ၿမိဳ ႔ထဲရွိ ၎ငွါးရမ္းထားေသာထိုက္ခန္းတြင္သာ ျပန္လည္အိပ္စက္ေလ့ရွိေလသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ေမာင္ေမာင္က ေနခ် င္သလို ေနေနေသာ္လည္း စခန္းမွဴ းမွာ ေမာင္ေမာင့္ကို မေျပာသာေသာအေၾကာင္းအရာမ် ားရွိေလ၏။ ပထမတစ္ခ် က္မွာ ေမာင္ေမာင္သည္ အမႈလိုက္လြန္စြာေတာ္သူျဖစ္ၿပီး စခန္းသို႔ ၎ေရာက္လာေသာ တစ္ႏွစ္အတြင္းတြင္ ယခင္က ေဖာ္မရခဲ့ေသာ လူသတ္မႈ တစ္မႈအပါအဝင္ အမႈႀကီးေလးခုကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ေလ၏။ ထို႔အျပင္ ၎သည္ ရဲမင္းႀကီး၏ ေမြးစားသားလိုလို သားတပည့္လိုလို ျဖစ္ေနေသးတာေၾကာင့္ စခန္းမႈကလည္း ေမာင္ေမာင္ကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးကာ စိတ္ခ် မ္းသာသလို ထားထားရျခင္းျဖစ္ေလေတာ့သည္။
ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္လည္း ေမာင္ေမာင့္အေၾကာင္းကို စဉ္းစားရင္း ကားေမာင္းေနသည့္ ၾဆာသိန္းျမင့္၏ေဘးခံုမွ ထိုင္လိုက္လာေလရာ အခင္းျဖစ္ပြားရာၿခံအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိၿပီး အိမ္ေရွ ႔ေပၚတီခံုေအာက္သို႔ ကားထိုးလိုက္ကာမွ အေတြးစပ် က္သြားေလေတာ့သည္။ ကိုစိန္ထြန္းကေတာ့ ဟိုက္လပ္ ဒယ္ဘယ္ကပ္ကား၏ ေနာက္ခန္းတြင္ထိုင္လ်ွ က္ ေမာင္ေမာင္၏ ေပါ့ပ် က္ပ် က္ႏွင့္မေျခမငံႏိုင္မႈမ် ားအေၾကာင္းကို ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနဆဲ။
ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္လည္း ကားတံခါးဖြင့္ဆင္းကာ
” လာပါ ကိုစိန္ထြန္းရယ္ အကုသိုလ္ပြားမေနပါနဲ႔။ အမႈသြားစစ္ရေအာင္ပါ ”
ဟု တိုက္တြန္းေျပာဆိုလ်ွ က္ ေရွ႕မွဦးေဆာင္ၿပီး အိမ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ေလေတာ့၏။
.
.
.
အိမ္ႀကီးမွာ သူေဌးအိမ္ျဖစ္ေၾကာင္းအထူးဆိုဖြယ္ရမရွိဘဲ ခမ္းနားထယ္ဝါလွေသာ ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ႀကီးျဖစ္ေလသည္။
ယူနီေဖာင္းအျပည့္အစံုကို ေသသပ္သားနာစြာ ဝတ္ဆင္ထားေသာ ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔အဖြဲ ႔ အိမ္ထဲဝင္လာသည္ကို ျမင္လိုက္ရေသာ ေရႊနံသာရပ္ကြက္ အုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမႈးဦးဝင္းႏိုင္က ၎တို႔ကို အျပာကယာခရီးဦးႀကိဳ ျပဳ ေလ၏။
.
.
.
အိမ္ႀကီးမွာ သူေဌးအိမ္ျဖစ္ေၾကာင္းအထူးဆိုဖြယ္ရမရွိဘဲ ခမ္းနားထယ္ဝါလွေသာ ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ႀကီးျဖစ္ေလသည္။
ယူနီေဖာင္းအျပည့္အစံုကို ေသသပ္သားနာစြာ ဝတ္ဆင္ထားေသာ ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔အဖြဲ ႔ အိမ္ထဲဝင္လာသည္ကို ျမင္လိုက္ရေသာ ေရႊနံသာရပ္ကြက္ အုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမႈးဦးဝင္းႏိုင္က ၎တို႔ကို အျပာကယာခရီးဦးႀကိဳ ျပဳ ေလ၏။
” ေဟာ . . ဗိုလ္ေလးတို႔အဖြဲ ႔ေတြေတာင္ ေရာက္လာၿပီ ၾကြၾကပါ ၾကြၾကပါ။ ဒီမွာ ေဟာဒီႏွစ္ေယာက္က အခင္းျဖစ္တဲ့ညက ေမွာက္က် န္ခဲ့တဲ့ ဦးကိုကိုေမာင္ရဲ ႔ တပည့္ႏွစ္ေယာက္ပါ ”
ဟုဆိုကာ ဧည့္ခန္းစက္တီစားပြဲတြင္ ေပေၾကာင္ေၾကာင္မ် က္ႏွာေပးကေလးမ် ားျဖင့္ ထိုင္လ်ွ က္ရွိေသာ လူႏွစ္ေယာက္ကို ညႊန္ျပေလသည္။ ထိုလူႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေနသည့္ခံု၏ေနာက္တြင္ေတာ့ အမ် ိဳ းသားႀကီးတစ္ဦး အမ် ိဳ းသမီးႀကီးႏွစ္ဦးႏွင့္ ကေလးမေလးႏွစ္ဦး စသျဖင့္ ေပါင္းလူငါးဦးရပ္ေနၾကၿပီး အိမ္ေဖာ္မ် ားျဖစ္ၾကဟန္တူ၏။
” ေသဆံုးသူရဲ ႔အေလာင္းကေတာ့ အိမ္ေပၚထပ္အိပ္ခန္းထဲမွာ ”
ဦးဝင္ႏိုင္က ဆက္လက္သတင္းေပးျပန္ရာ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္လည္း ကိုစိန္ထြန္းဘက္သို႔လွည့္ကာ
” က်ြ န္ေတာ္တို႔ . . . .အေလာင္းကို အရင္သြားစစ္ၾကတာေပါ့ ”
ဟုအေဖာ္ညွိလိုက္ၿပီး ေလွခါးရွိရာသို႔ေလ်ွ ာက္ခဲ့လိုက္ၾကေလေတာ့သည္။
” ေဟ့ ေမာင္သန္းေဇာ္ေရ ဗိုလ္ေလးေတြကို အခန္းလိုက္ျပေပးလိုက္ပါကြာ ”
ရပ္ကြက္လူႀကီး ဦးဝင္းႏိုင္၏အသံထြက္ေပၚလာျပန္ၿပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔၏ေနာက္မွ လူရြယ္တစ္ေယာက္ ေျပးထြက္လာကာ ၎တို႔အား ဦးေဆာင္လမ္းျပေလ၏။
ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔အဖြဲ ႔ ေလွခါးထစ္မ် ားအတိုင္းတက္လာၾကၿပီး တစ္ဆစ္ခ် ိဳ းေကြ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ အေပၚဘက္ေလွခါးမွ ဟန္ပါပါျဖင့္ ဆင္းလာေသာ ယူနီေဖာင္းအျပည့္အစံုဝတ္ဆင္ထားသည့္ ဒုရဲအုပ္ေမာင္ေမာင္ကို အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေတြ ႔ျမင္လိုက္ၾကရေလေတာ့သည္။ ေမာင္ေမာင္က ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔ကို ေတြ ႔လ်ွ င္ေတြ ႔ျခင္း
” လာၾကဗ် . . .ဘရာသာ တို႔ ။ အေလာင္းက အေပၚထပ္အိပ္ခန္းမွာ။ ။ လည္ပင္းမွာ ဓားတန္းလန္းနဲ႔အေတာ္ေလးကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါးေသေနရွာတာ။ သြားၾကည့္လိုက္ၾကဦး။ ၿပီးမွ ေအာက္ကလူေတြကို ေျဖးေျဖးခ် င္းစစ္ၾကေပါ့ ”
ဟု စီး၍ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ၎ကပင္
” က်ြ န္ေတာ္ကေတာ့ အလာင္းလည္း စစ္ၿပီးၿပီ ေအာက္ကလူေတြကိုလည္း ေမးၿပီးၿပီမို႔ ျပန္အိပ္ေတာ့မယ္။ ခြင့္ျပဳ ၾကဦး ”
ဟူ၍ ေျပာဆိုကာ ေအာက္သို႔ဆင္းရန္ ျပင္ဆင္လိုက္ၿပီးမွ တစ္စံုတစ္ရာကို သတိရသြားဟန္ျဖင့္
” ေၾသာ္ . . .ေမ့လို႔ တရားခံက ေဒါက္တာသန္႔မဟုတ္သလို ေက် ာ္ဇင္လည္းမဟုတ္ဘူးဗ် ။ က်ြ န္ေတာ္ ရဲရဲႀကီးအာမခံရဲတယ္။ အဲ့ဒါ ဘရာသာတို႔ ဒီလူေတြကို မွားဖမ္းမိမွာဆိုလို႔ ေျပာျပတာ . . .သြားၿပီေနာ္။ ခြင့္ျပဳ ဦး ”
ဟု လည္ျပန္လွည့္ေျပာၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ ေျခလွမ္းခပ္သြက္သြက္ျဖင့္ ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္က အေလာင္းစစ္ရန္အာရံုေဇာျဖင့္ အေပၚထပ္သို႔ဆက္တက္ခဲ့ေသာ္လည္း ဒုရဲအုပ္စိန္ထြန္းကေတာ့ ေလွခါးထစ္တြင္ရပ္ရင္း. . . . ဆင္းသြားသည့္ ေမာင္ေမာင္၏ေနာက္ေက် ာကိုၾကည့္ကာ ပြစိပြစိ ျပစ္တင္ေျပာဆိုၿပီး အတန္ၾကာမွ အေပၚထပ္သို႔ အေျပးအလႊား လိုက္တက္ခဲ့ေလေတာ့၏။
အိမ္ေပၚထပ္ရွိ အခင္းျဖစ္ပြားရာ အခန္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ စခန္းမွဴ း ႀကိဳ တင္ေျပာျပလိုက္သလိုပင္ ဦးကိုကိုေမာင္မွာ အိပ္ယာထက္တြက္ လည္ပင္းဓားစိုက္ဝင္ကာ ပက္လက္လန္ႀကီး အသက္ေပ် ာက္လ်ွ က္။ အိပ္ယာခင္းျဖဴ ျဖဴ တြင္လည္း ေသြးေတြက ျမင္မေကာင္းရႈမေကာင္း။ ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔လည္း ရဲလုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ် ားအတိုင္း ဓာတ္ပံုရိုက္ျခင္း လက္ေဗြရာယူျခင္း သက္ေသခံပစၥည္းမ် ားရွာေဖြသိမ္းစည္းျခင္းမ် ားကို လုပ္ကိုင္ၾကၿပီးေနာက္ အေလာင္းကိုလာသယ္ရန္ ရင္ခြဲရံုသို႔ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားလိုက္ေလေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ၎တို႔သည္ အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ ျပန္ဆင္းလာၾကၿပီး စက္တီခံုတြင္ထိုင္လ်ွ က္ အိမ္ေဖာ္မ် ားကို စစ္ေဆးေမးျမန္းေလရာ . . .
အိမ္ေဖာ္မ် ားမွာ ေသဆံုးသူဦးကိုကိုေမာင္ႏွင့္ ေဆြမ် ိဳ းနီးစပ္ေတာ္ေၾကာင္း . . .
မနက္ ၇ နာရီခြဲမွ ညေန ၅ နာရီအထိ ဤအိမ္တြင္ လာေရာက္ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ေပးၾကရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း . . . .
မနက္ ၇ နာရီခြဲမွ ညေန ၅ နာရီအထိ ဤအိမ္တြင္ လာေရာက္ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ေပးၾကရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း . . . .
ယေန႔မနက္ ၎တို႔ေရာက္လာၾကခ် ိန္တြင္ ၿခံတံခါးမပိတ္ဘဲ ေစ့၍ပင္ရွိေနတာေၾကာင့္ အသာတြန္းဝင္ခဲ့ေသာအခါ အိမ္တံခါးပါ ေဟာင္းေလာင္းပြင့္ေနသည္ကို ေတြ ႔ရေၾကာင္း . .
ထို႔ေၾကာင့္ ‘ ဘယ္လိုပါလိမ့္ ‘ ဟုစိတ္ထဲမွေအာက္ေမ့ၾက၍ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ၾကည့္ေသာအခါ ဧည့္ခန္းၾကမ္းျပင္တြင္ ေမွာက္လ်ွ က္ရွိေသာ ဦးကိုကိုေမာင္၏ တပည့္ႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ ႔ရသျဖင့္ ဆြဲထူလႈပ္ႏႈိးလိုက္ေတာ့မွ သတိရလာၾကေၾကာင္း . . .
ထို႔ေနာက္ အားလံုးစုေပါင္းကာ အိမ္ေပၚထပ္သို႔တက္ၾကည့္ၾကေလရာ ယခုခဲ့သို႔ ဦးကိုကိုေမာင္ ေသဆံုးေနသည္ကို ေတြ ႔ျမင္ခဲ့ၾကရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း . . .
အစစ္ခံၾကေလ၏။
ထို႔ေနာက္ အခင္းျဖစ္ပြားသည့္ညက ဦးကိုကိုေမာင္ႏွင့္အတူရွိေနၾကသည့္ ျမဒင္ႏွင့္ ခ် က္ႀကီး ဆိုသူႏွစ္ေယာက္ကို စစ္ေဆးေမးျမန္းျပန္ရာ ၎တို႔ကလည္း ေအာက္ပါအတိုင္း အျပန္လည္ေျဖၾကားၾကေလသည္။
.
.
.
.
ခုတေလာ ျမဒင္ႏွင့္ ခ် က္ႀကီးတို႔ ၾဆာျဖစ္သူ ဦးကိုကိုေမာင္ကို အေဖာ္ျပဳ ၿပီး ေစာင့္အိပ္ေပးေနရသည္။ ထိုသို႔အိပ္ရသည္ကို ျမဒင္တို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း ႏွစ္သက္ၾကေလ၏။ အေကာင္းစားတိုက္အိမ္ႀကီးထဲတြင္ ေလးေအးစက္ ဒန္႔ေလာ့ေမြ ႔ယာတို႔ျဖင့္ အိပ္ဆက္ရကာ မအိပ္ခင္မွာလည္း အေသာက္အစားစံုလင္စြာကို ခံစားသံုးေဆာင္ခြင့္ရသည္မဟုတ္ပါလား။ တစ္ခါတေလမ် ားမွာဆိုလ်ွ င္ ၾဆာကိုကိုေမာင္က ၎တို႔အတြက္ ဇယ္ေလးမ် ားပင္ စီစဉ္ေပးတတ္ေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမဒင္တို႔သည္ ဦးကိုကိုေမာင္၏ အိမ္၌ ညေစာင့္အိ္ပ္ဖို႔ဆိုလ်ွ င္ ဖင္တၾကြၾကြ ျဖစ္ေနတတ္ၾကေလ၏။
.
.
.
.
ခုတေလာ ျမဒင္ႏွင့္ ခ် က္ႀကီးတို႔ ၾဆာျဖစ္သူ ဦးကိုကိုေမာင္ကို အေဖာ္ျပဳ ၿပီး ေစာင့္အိပ္ေပးေနရသည္။ ထိုသို႔အိပ္ရသည္ကို ျမဒင္တို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း ႏွစ္သက္ၾကေလ၏။ အေကာင္းစားတိုက္အိမ္ႀကီးထဲတြင္ ေလးေအးစက္ ဒန္႔ေလာ့ေမြ ႔ယာတို႔ျဖင့္ အိပ္ဆက္ရကာ မအိပ္ခင္မွာလည္း အေသာက္အစားစံုလင္စြာကို ခံစားသံုးေဆာင္ခြင့္ရသည္မဟုတ္ပါလား။ တစ္ခါတေလမ် ားမွာဆိုလ်ွ င္ ၾဆာကိုကိုေမာင္က ၎တို႔အတြက္ ဇယ္ေလးမ် ားပင္ စီစဉ္ေပးတတ္ေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမဒင္တို႔သည္ ဦးကိုကိုေမာင္၏ အိမ္၌ ညေစာင့္အိ္ပ္ဖို႔ဆိုလ်ွ င္ ဖင္တၾကြၾကြ ျဖစ္ေနတတ္ၾကေလ၏။
ဦးကိုကိုေမာင္သည္ တပည့္ျဖစ္သူမ် ားအတြက္ အခါအားေလ် ာ္စြာ မိန္းကေလးမိန္းမငယ္မ် ားကို စီစဉ္ေပးတတ္သကဲ့သို႔ သူကိုယ္တိုင္အတြက္လည္း လက္ေရြးစင္ မိန္းမေခ် ာမိန္းမသန္႔ေလးတစ္ဦးကို စိတ္ႀကိဳ က္ေရြးခ် ယ္ကာ မၾကာမၾကာ အိမ္သို႔ေခၚေဆာင္လာတတ္ေလသည္။ ျမဒင္တို႔တပည့္မ် ားသည္ ၎တို႔အတြက္ စီစဉ္ေပးထားေသာ မိန္းမမ် ားႏွင့္ စိတ္တိုင္းၾကေပ် ာ္ပါးခြင့္ ရေသာ္လည္း ထိုကဲ့သို႔ ၾဆာသမားျဖစ္သူက ၎ကိုယ္တိုင္အတြက္ စိတ္ႀကိဳ က္ေရြးခ် ယ္လာေသာ ပ် ိဳ ပ် ိဳ ျမစ္ျမစ္ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ ဖြံ႔ဖြံ႔ထြားထြား ဝင့္ဝင့္ၾကြားၾကြား အလွတရားေလးမ် ားကိုမူ လက္ျဖင့္ထိကိုင္ခြင့္ပင္ မရွိခဲ့ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအလွဘုရင္မေလးမ် ားကို ျမဒင္တို႔ချမာ မ် က္လံုးျဖင့္သာ မစားရဝခမန္းၾကည့္ၿပီး သြားေရတျမားျမားက် ေနရေလေတာ့သည္။
ယေနညတြင္လည္း ၾဆာသမားက စကီေလးတစ္ေယာက္ကို အိမ္ေခၚလာျပန္၏။ သူမသည္ အသားအေရျဖဴ ေဖြး သန္႔ျပန္႔ကာ မ် က္ႏွာကေလးဝိုင္းၿပီး ခ် စ္စရာေကာင္းလွေပ၏။ ေၾကာလည္ေလာက္အထိရွိသည့္ဆံပင္ကို အဖ် ားေလးေတြေကာက္ကာ ေရႊအိုေရာင္ေလးဆိုးထားသည္မွာ သူမမ် က္ႏွာလွလွေလးျဖင့္ လြန္စြာ အစပ္အဟတ္တည့္လွေလသည္။
သူမသည္ ကိုယ္ေပၚတြင္ အမ် ိဳ းသမီးဝတ္ ကြန္မန္ဒိုကြက္ စြပ္က် ယ္လက္ျပတ္ ႏွင့္ ဂ် င္းေဘာင္းဘီအတိုေလးတစ္ထည္သာဆင္ျမန္းထားသျဖင့္ သူမ၏ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း ေဖြေဖြး လ်ႊ လ်ႊ ရွိလွသည့္ လက္ေမာင္းသားမ် ားေပါင္တံျကည့္ျပည့္တင္းတင္းမ် ားကို ျမဒင္တို႔ ရင္ေမာဖြယ္ရာ ျမင္ေတြ ႔ၾကရေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ဂ် င္းေဘာင္းဘီေအာက္တြင္ က် စ္လစ္ျပည့္တင္းလ်ွ က္ရွိေသာ သူမ၏တင္သား အလွအပမ် ားႏွင့္ စြပ္က် ယ္လည္ပင္းေပါက္မွ တင္းအစ္ထြက္ေပၚေနသည့္ သူမ၏ရင္ႏွာမြာအေပၚပိုင္း ေဖြးေဖြးဝိုင္းဝိုင္းမ် ားက ျမဒင္တို႕၏ ရင္ခုန္ႏႈံးကို ျမန္သည္ထက္ ျမန္ေစေတာ့၏။
ထို႔ေၾကာင့္ မိန္းကေလး ကိုၾကည့္ကာ ခ် က္ႀကီး၏စိတ္ထဲတြင္
” ေကာင္မေလးက ျဖဴ ျဖဴ ငယ္ငယ္ ေခ် ာေခ် ာေလး ရယ္။ ငါ့ၾဆာဘယ္လိုေရြးလာတယ္မသိဘူး။ ဒီညေတာ့ သင္းေလးကို ငါ့ၾဆာသမားက ပံုစံမ် ိဳ းစံုနဲ႔ အားရေအာင္ ခ် စ္ျပေတာ့မွာပဲ ”
ဟုေတြးကာ ရင္ထဲတြင္ မရိုးမရြ ခံစားေနရသလို ျမဒင္ကလည္း
” ေကာင္မေလးၾကည့္ရတာ ခႏၶာကိုယ္ကသာ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ေလးရယ္ ပစၶည္းေတြကေတာ့ အေတာ္ကို မေသးလွဘူူူး။ ခုေတာင္ ျပည့္တင္းအစ္ရစ္ထြက္ေနတာ။ ၿပီးေတာ့ မ် က္ႏွာၾကည့္ရတာလည္း အေတာ္ကို ထန္မဲ့ရုပ္ . . .အင္းး ၾဆာသမားစိတ္ေက် နပ္မႈရၿပီးသြားလို႔ ငါတို႔ကို ခဏေလာက္ စြန္႔က် ဲမယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ”
ဟူ၍ စိတ္ကူးႏွင့္ ရူးေနမိေလေတာ့သည္။
.
.
.
ဦးကိုကိုေမာင္ႏွင့္ ထိုမိန္းကေလးသည္ အိမ္ထဲကိုဝင္လာၿပီး ျမဒင္တို႔ေသာက္စားလ်ွ က္ရွိေသာ ဧည့္ခန္းကိုျဖတ္ကာ ေနာက္ေဖးထမင္းစားခန္းသို႔ ဝင္ေရာက္သြားေလသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ ေကာင္မေလး၏ လက္တြင္ ပန္းသီး ငွက္ေပ် ာသီး အေအးဘူး ႏြားႏို႔ဘူး စသည္တို႔ကို ထည့္သိုထားေသာ ျခင္းေလးတစ္ျခင္းကိုဆြဲလ်ွ က္ ထမင္းစားခန္းမွျပန္ထြက္လာၾကၿပီး အိမ္ေပၚထပ္သို႔တက္ရန္ျပင္ၾကေလသည္။ အေပၚမတက္ခင္ ေလခါးရင္း၌ ဦးကိုကိုေမာင္က ေကာင္မေလးကို တစ္ခ် က္ေပြ ႔ဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ် င္း စုပ္နမ္းလိုက္ေသးသည္။
.
.
.
ဦးကိုကိုေမာင္ႏွင့္ ထိုမိန္းကေလးသည္ အိမ္ထဲကိုဝင္လာၿပီး ျမဒင္တို႔ေသာက္စားလ်ွ က္ရွိေသာ ဧည့္ခန္းကိုျဖတ္ကာ ေနာက္ေဖးထမင္းစားခန္းသို႔ ဝင္ေရာက္သြားေလသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ ေကာင္မေလး၏ လက္တြင္ ပန္းသီး ငွက္ေပ် ာသီး အေအးဘူး ႏြားႏို႔ဘူး စသည္တို႔ကို ထည့္သိုထားေသာ ျခင္းေလးတစ္ျခင္းကိုဆြဲလ်ွ က္ ထမင္းစားခန္းမွျပန္ထြက္လာၾကၿပီး အိမ္ေပၚထပ္သို႔တက္ရန္ျပင္ၾကေလသည္။ အေပၚမတက္ခင္ ေလခါးရင္း၌ ဦးကိုကိုေမာင္က ေကာင္မေလးကို တစ္ခ် က္ေပြ ႔ဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ် င္း စုပ္နမ္းလိုက္ေသးသည္။
” အာ . . .ကိုႀကီးကလည္း ။ သိပ္ကဲတာပဲ။ ဟိုမွာ သူမ် ားေတြၾကည့္ေနတာ ရွက္စရာႀကီး . . .”
အနမ္းေက် ာမွ လႊတ္ေျမာက္သြားေသာအခါ ေကာင္မေလးက ျမဒင္တို႔ကို လွည့္ၾကည့္လ်ွ က္ ခပ္ရွက္ရွက္ေလးအျပစ္တင္ရင္း ဦးကိုကိုေမာင္၏ရင္ဘတ္ကို သူမ၏ လက္သီးစုပ္ေလးမ် ားျဖင့္ ခပ္ဖြဖြေလး ထုရိုက္ေနေလသည္။
ထိုအခါ ဦးကိုကိုေမာင္က ေကာင္မေလး၏လက္မ် ားကိုဖမ္းခ် ဳ ပ္လိုက္ၿပီး သူမ၏ပုခံုးကို က် စ္က် စ္ပါေအာင္ ဖက္လ်ွ က္
” ကဲပါ . . . သုန္ေလးရယ္။ သုန္ေလးရွက္ရင္ အေပၚကို ျမန္ျမန္သြားၾကမယ္ ”
ဟု ေကာင္မေလးကို ျပန္လည္ေခ် ာ့ေမာ့ကာ အိမ္ေပၚကိုသြားၾကရန္ ေျပာဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဦးကိုကိုေမာင္က ျမဒင္တို႔ဘက္သို႔လွည့္ကာ
” ေဟ့ေကာင္ေတြ အိမ္ကိုေသျခာေစာင့္ေနာ္ . . .တံခါးေတြကိုလည္း ပိတ္မပိတ္ေသျခာစစ္လိုက္ၾကဦး . . .ေသာက္ခ် ည္းမေနၾကနဲ႔။ ေနာက္ေန႔ၾကရင္ မင္းတို႔အတြက္ စီစဉ္ေပးမယ္။ ငါ ခပ္လန္းလန္းေလးႏွစ္ေယာက္ေတြ ႔ထားတယ္. . .ဟုတ္ၿပီလား ”
ဟု ေအာ္ေျပာလိုက္ၿပီး ေကာင္မေလး၏လက္ကိုဆြဲကာ အိမ္ေပၚသို႔တက္သြားေလေတာ့သည္။
.
.
.
ျမဒင္တို႔လည္း ၿခံတံခါး အိမ္တံခါးမ် ားကို အေသအျခာ လိုက္လံစစ္ေဆးလိုက္ၾကၿပီးေနာက္ ဧည့္ခန္းတြင္ျပန္ထိုင္ကာ ေသာက္လက္စ ယစ္ေရႊရည္ကိုဆက္လက္ေသာက္သံုးၾကလ်ွ က္ CP ၾကက္ေၾကာ္ေလးျဖင့္ျမည္းကာ စကားတေျပာေျပာႏွင့္သာသာယာယာရွိၾကေလ၏။ ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ၾကာ၍ ၎တို႔လည္း ဝိုင္းသိမ္းကာ အိပ္ယာဝင္ၾကမည့္ဆဲဆဲတြင္ ေလွခါးထစ္မွ ေကာင္မေလး ျပန္လည္ဆင္းသက္လာသည္ကို ျမင္လိုက္ၾကရေလသည္။
.
.
.
ျမဒင္တို႔လည္း ၿခံတံခါး အိမ္တံခါးမ် ားကို အေသအျခာ လိုက္လံစစ္ေဆးလိုက္ၾကၿပီးေနာက္ ဧည့္ခန္းတြင္ျပန္ထိုင္ကာ ေသာက္လက္စ ယစ္ေရႊရည္ကိုဆက္လက္ေသာက္သံုးၾကလ်ွ က္ CP ၾကက္ေၾကာ္ေလးျဖင့္ျမည္းကာ စကားတေျပာေျပာႏွင့္သာသာယာယာရွိၾကေလ၏။ ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ၾကာ၍ ၎တို႔လည္း ဝိုင္းသိမ္းကာ အိပ္ယာဝင္ၾကမည့္ဆဲဆဲတြင္ ေလွခါးထစ္မွ ေကာင္မေလး ျပန္လည္ဆင္းသက္လာသည္ကို ျမင္လိုက္ၾကရေလသည္။
ျမဒင္တို႔ႏွစ္ဦးစလံုး အံ့ၾသသြားၾကေလ၏။ ယခင္ အိမ္သို႔ လိုက္လာဖူးေသာ ေကာင္မေလးတိုင္းက အေပၚထပ္ရွိ ၾဆာသမား၏ အိမ္ခန္းတြင္သာ ၾဆာသမားႏွင့္ တစ္ညလံုးလိုလို တူႏွစ္ကိုယ္ ေရကုန္ေရခမ္း ခ် စ္ပြဲဝင္ၾကလ်ွ က္ မနက္လင္းခါနီးမွ ၾဆာႏွင့္ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာၿပီး ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားတတ္ၾကသည္မဟုတ္ပါလား။
ယခု သုန္ဆိုေသာမိန္းကေလးကေတာ့ ထိုကဲ့သို႔မဟုတ္။ ၾဆာသမားႏွင့္ အိမ္ေပၚကိုတက္သြားၿပီး ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ တစ္နာရီ မ်ွ ၾကာေသာအခါ သူမတစ္ေယာက္တည္းေအာက္ထပ္သို႔ျပန္လည္ဆင္းသက္လာေခ် ၿပီ။ ပို၍ အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္မွာ အလာက ဝတ္ဆင္ထားေသာ အက်ၤ ီေဘာင္းဘီတို႔ သူမ၏ကိုယ္တြင္ တစ္ခုမွမရွိေတာ့ဘဲ ျဖဴ ေဖြးေက် ာ့ရွင္းလွသည့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို အသားေရာင္ တံဘက္တစ္ထည္ျဖင့္ မလံုမလဲ ပတ္ထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။
သူမသည္ ျမဒင္တို႔ထိုင္ေနသည့္ေနရာသို႔ တစ္လွမ္းခ် င္းေလ်ွ ာက္လွမ္းလာၿပီး ၎တို႔ ေရွ ႔ရွိစားပြဲေပၚသို႔ ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုကိုင္းကာ လက္ေထာက္လိုက္ေလ၏။ သူမ၏ရင္ႏွစ္မႊာ ေဖြးေဖြးက ယခုပင္ တံဘက္ေအာက္က ပြင့္ကာ ျမဒင္တို႔ေရွ႕သို႔ ဗြမ္းခနဲထြက္က် လာေတာ့မည့္အလား မို႔အစ္တင္းျပည့္ေနေလၿပီ။
” က်ြ န္မနာမည္က သုႏၵရီ . . .သုန္ လို႔ပဲေခၚေပါ့ရွင္ ”
မိန္းကေလးက ဆည္းလည္းသံကဲ့သို႔သာယာေသာအသံေလးျဖင့္ သူမကိုယ္သူမ မိတ္ဆက္လိုက္ၿပီး ျမဒင္တို႔ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ သူမ၏အၾကည့္မွာ လြန္စြာ ဆြဲေဆာင္အားေကာင္းလွ၍ ျမဒင္ကဲ့သို႔ လူဆိုးလူသြမ္းတစ္ဦး၏ အသဲႏွလံုးကိုပင္ သိမ္းယူဖမ္းဆုပ္ႏိုင္းစြမ္းရွိသည္ဟု ထင္မွတ္ရ၏။ သူမက စကားဆက္ျပန္သည္။
” ရွင္တို႔ၾဆာက ေနလည္းမေကာင္းဘဲနဲ႔ က်ြ န္မကို ေခၚလာတယ္။ တကယ္ဆိုးတဲ့သူ။ အိပ္ခန္းထဲလည္းေရာက္ေကာ ဘာမွ ေလာက္ေလာက္လားလားမေပ် ာ္လိုက္ရဘူး။ ‘ ေတာ္ၿပီကြာ . . .ေနသိပ္မေကာင္းဘူး . .အိပ္ေတာ့မယ္ . . .’ ဆိုၿပီး အိပ္မယ္လုပ္ေတာ့တာ။ က်ြ န္မလည္း ခပ္ခ် ဉ္ခ် ဉ္ရွိတာနဲ႔ . .’ ဒါဆို က်ြ န္မ ေအာက္ကိုသြားေတာ့မယ္။ ဒီမွာ ဆက္တငံ့ငံ့နဲ႔ရွင့္ ‘ . . . လို႔ခနဲ႔လိုက္ေတာ့ . . .’ သြားခ် င္သြားေလ။ ကိုယ္ တကယ္ေျပာတာပါ။ ကိုယ့္တပည့္ေတြကလည္း အေတာ္ကို ၾကင္နာတတ္တဲ့သူေတြပါ ”
. . . လို႔ အိပ္ခ် င္မူးထူးနဲ႔ေျပာၿပီး အိပ္ေပ် ာ္သြားပါေလေကာ။ ဒါနဲ႔ က်ြ န္မလည္း ရွင္တို႔ဆီကို ဆင္းလာခဲ့တာ။
. . . လို႔ အိပ္ခ် င္မူးထူးနဲ႔ေျပာၿပီး အိပ္ေပ် ာ္သြားပါေလေကာ။ ဒါနဲ႔ က်ြ န္မလည္း ရွင္တို႔ဆီကို ဆင္းလာခဲ့တာ။
ဘယ္လိုလည္း. . .က်ြ န္မနဲ႔ ေပ် ာ္မယ္မဟုတ္လား ”
သုႏၵရီက သူမစကားလည္းဆံုးလည္းဆံုး ကိုယ္ကို ျပန္မတ္လိုက္ၿပီး ပတ္ထားသည့္တပည့္ကိုလည္းေျဖခ် လိုက္ပါေတာ့သည္။ ျမဒင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း ေလထဲသို႔ေျမာက္တက္သြားသလို ခံစားလိုက္ၾကရေလ၏။ သေကာင့္သားႏွစ္ေယာက္သည္ သုႏၵရီ၏ လွပရႊန္းစို မို႔ေမာက္ျပည့္တင္း ျဖဴ ေဖြးနီတြတ္ေနေသာ ဖံုးကြယ္အပ္သည့္ ပကတိအလွတရားတို႔ကို ေခၚေတာ တစ္ေသာင္းအား တစ္သိန္းအားျဖင့္ၾကည့္လ်ွ က္ လ်ွ ာပင္ထြက္က် လာေတာ့မတတ္ပင္ ျဖစ္ၾကေလကုန္၏။
သုႏၵရီကေတာ့ ၎တို႔ ထိုကဲ့သို႔ အိေျႏၵမဆယ္ႏိုင္ျဖစ္ေနၾကသည္ကို ဂရုမထားဟန္ျဖင့္
” အင္းး ရွင္တို႔နဲ႔ ေပ် ာ္မယ္သာေျပာရတာ။ ေတာ္ၾကာ. . .ရွင္တို႔လည္း ရွင္တို႔ၾဆာလို ျဖစ္ေနမွာဆိုးရေသးး။ မျဖစ္ပါဘူးး ရွင္တို႔အတြက္ က်ြ န္မတစ္ခုခု စီစဉ္ေပးဦးမွပါ။ မဟုတ္ရင္ အရသာပ် က္တယ္ရွင့္။ ဒီကလည္း စိတ္က ခပ္ထန္ထန္ရယ္။ သိရဲ ႔လား ခစ္ ခစ္ ခစ္ ”
ဟုေျပာဆိုရယ္ေမာကာ ေနာက္ေဖးထမင္းစားခန္းဖက္သို႔ထြက္သြားေလ၏။ ျမဒင္တို႔ႏွစ္ဦးလည္း ေကာင္မေလးကို ဘာမွျပန္မေျပာျဖစ္လိုက္ၾကဘဲ ပါးစပ္အေဟာင္းသားဟလ်ွ က္ သူမ၏ ျပည့္တင္းလံုးဝန္းေသာ ေနာက္ပိုင္းအလွကို မလြတ္တမ္း ၾကည့္ရႈေငးေမာရင္း က် န္ရစ္ခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။
သုႏၵရီ ျပန္ထြက္လာေသာအခါ သူမ၏လက္ထဲတြင္ အေအးႏွစ္ခြက္ပါလာေလသည္။
” ဒါကိုေသာက္လိုက္ရွင့္။ ဒီထဲမွာ သိပ္ကိုစြမ္းတဲ့ အားတိုးေဆးေတြထည့္ေဖ် ာ္ေပးထားတယ္။ ဒါမွ က်ြ န္မကို ရွင္တို႔ေတြရဲ ႔အစြမ္းရွိသမ်ွ ခ် စ္ျပႏိုင္မွာ ”
သုႏၵရီက ျမဒင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အေအးတစ္ခြက္စီတိုက္ေလရာ ႏွာဗူးႏွစ္ေကာင္မွာ သုႏၵရီ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို စားမတတ္ဝါးမတတ္ၾကည့္ေနလ်ွ က္ ကမ္းေပးသည့္ အေအးခြက္ကိုပင္ စိတ္မဝင္စားဘဲ တစ္ေယာက္တစ္ခြက္စီယူလ်ွ က္ ၿပီးၿပီးေရာသေဘာျဖင့္ ေမာ့ခ် လိုက္ေလေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္တြင္မူ ျမဒင္ႏွင့္ ခ် က္ႀကီးတို႔သည္ ကက် ိဳ းကေၾကာင္ျဖင့္ ထရပ္ကာ ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းေလာက္လွမ္းၿပီးေနာက္ ၾကမ္းေပၚသို႔ ဗိုင္းကခနဲလဲက် လ် က္ အိပ္ေပ် ာ္သြားၾကေလေတာ့၏။
အထက္ပါအေၾကာင္းအရာမ် ားသည္ ျမဒင္တို႔ႏွစ္ဦးမွ ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔ထံတြင္ အစစ္ခံၾကေသာ စကားမ် ားကို ပိုမိုေပၚလြင္ထင္ရွားေစရန္ စီစဉ္ၿပီး ေရးသား တင္ျပေပးျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
အထက္ပါအေၾကာင္းအရာမ် ားသည္ ျမဒင္တို႔ႏွစ္ဦးမွ ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔ထံတြင္ အစစ္ခံၾကေသာ စကားမ် ားကို ပိုမိုေပၚလြင္ထင္ရွားေစရန္ စီစဉ္ၿပီး ေရးသား တင္ျပေပးျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
ျမဒင္တို႔ကို စစ္ေဆးၿပီးေသာအခါ ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔အတြက္ ေတြးစရာအခ် က္မ် ား အမ် ားအျပားေပၚေပါက္လာေခ် ၿပီ။ ျမဒင္ႏွင့္ ခ် က္ႀကီးတို႔ကလည္း ၎တို႔ဘက္သို႔ အမႈျမားဦးလွည့္မည္စိုးသျဖင့္ ဦးကိုကိုေမာင္ႏွင့္ ေဒါက္တာသန္႔တို႔၏ ျပသနာ . . . ဦးကိုကိုေမာင္ႏွင့္ ေက် ာ္ဇင္တို႔၏ ရန္ညွိဳ းရန္စ စသည္တို႔ကိုလည္း မျခြင္းမခ် န္ ေျပာျပၾကျပန္၏။
ျမဒင္တို႔အလွည့္ၿပီးေသာအခါ အျခားသူမ် ားကို လိုအပ္သလို ထပ္မံစစ္ေဆးေမးျမန္းၾက၍ အခင္းျဖစ္ပြားရာအိမ္တြင္ အေစာင့္ရဲႏွစ္ေယာက္ထားခဲ့ကာ ဒုရဲအုပ္ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔လည္း စခန္းသို႔ျပန္လာခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။ ကားေပၚအေရာက္တြင္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္ က
” ျမဒင္တို႔ေျပာစကားအရ အဲ့ဒီ သုႏၵရီ ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးက အေတာ္ကို အေရးပါေနၿပီဗ် ။ ဒါေပမယ့္ အခန္းထဲကို က် ဳ ပ္တို႔ဝင္စစ္တုန္းက မိန္းကေလးအသံုးအေဆာင္မ် ဳိ း ဒါမွမဟုတ္ ေျခရာလက္ရာမ် ိဳ း မေတြ ႔ရပါေကာ။ လက္ေပြရာေတြကလည္း ယူမယ့္သာယူရတာ။ တကယ္တမ္းက သူတို႔ျပန္ဖ် က္သြားၾကၿပီနဲ႔တူတယ္။ ျပန္ေဖာ္လို႔ရရင္ေတာင္ မထင္မရွားေတြခ် ည္းျဖစ္ေနေတာ့မွာ ။ အင္းး အေတာ္ကို ေသေသသပ္သပ္ပိပိရိရိက် ဴ းလြန္သြားတဲ့ အမႈပဲ။
ဒါနဲ႔ ဦးကိုကိုေမာင္နဲ႔ ေဒါက္တာသန္႔က ျပသနာတက္ဖူးၾကတယ္ဆိုပဲ။ ျမဒင္တို႔ေျပာပံုအရဆိုရင္ ဦးကိုကိုေမာင္က လြန္တာ။ ေဒါက္တာသန္႔ ကခံရတဲ့သူ။ အဲ့ဒီေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ ဦးကိုကိုေမာင္ကို အညွိဳ းထားမယ္ဆို ေကာင္းေကာင္းထားႏိုင္စရာရွိတယ္မဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့ ေက် ာ္ဇင္ . . .ဒီေကာင္ကလည္း ရူးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူး။ စိတ္မထင္ရင္မထင္သလိုထလုပ္မွာ ။ ”
ဟူ၍ ေတြးေတြးဆဆျဖင့္ ကားေနာက္ခန္းရွိ ဒုရဲအုပ္စိန္ထြန္းကို လွမ္းေျပာလိုက္ေလရာ ဒုရဲအုပ္စိန္ထြန္းက ၎၏မလွသည့္ မ် က္ႏွာကို ပိုမိုအၾကည္းတန္သြားေစရန္ မဲ့ရြဲ ႔လ်ွ က္
” ခင္ဗ် ားရဲ ႔ ၾဆာသမားေလးေျပာတာေတာ့ တရားခံက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူးဆို ” . . . .
” ေအးဗ် ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က် ဳ ပ္လည္း ေတြးရၾကပ္ေနတာေပါ့ဗ် ာ။ အမွန္ဆို ေဒါက္တာသန္႔နဲ႔ ေက် ာ္ဇင္ကို ေခၚစစ္ရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္လား ”
” ဘာမွ အေတြးရမၾကပ္နဲ႔ ကိုေအာင္ေက် ာ္ျမင့္ေရ။ ဟိုေကာင္ဘယ္လိုေျပာေျပာ က် ဳ ပ္တို႔က လုပ္စရာရွိတာေတာ့ လုပ္ရမွာပဲ။ ေနာက္ေန႔က် ေဒါက္တာသန္႔နဲ႔ ေက် ာ္ဇင့္ကို က် ဳ ပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ သြားေတြ ႔ၾကမယ္။ မေကာင္းဘူးလား ”
ဟု ဒုရဲအုပ္စိန္ထြန္းက စိတ္အားတက္ၾကြစြာ ေျပာၾကားလိုက္ေလရာ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္ကလည္း
” ခဗ် ားသြားမယ္ဆိုလည္း သြားၾကတာေပါ့ဗ် ာ . . . .”
ဟု ေထာက္ခံစကားဆိုလိုက္ပါေတာ့သည္။
.
.
.
.
ေက် ာ္ဇင္သည္ ဆိုင္ေလးေအာင္ျမင္ကာစတြင္ ရဲမ် ားေရာက္လာၿပီး ဟိုေမးဒီျမန္းလုပ္သြားသည့္အတြက္ အေတာ္ကိုမေၾကမခ် မ္းျဖစ္၍ေနေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ၎တို႔ေရာက္လာရျခင္းမွာ ဦးကိုကိုေမာင္အသတ္ခံရမႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟုဆို၏။ ဦီးကိုကိုေမာင္ ေသေလၿပီ။ အသတ္ခံရသည္တဲ့။ ေက် ာ္ဇင္ သူတို႔ေျပာမွသိရျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကိုယ့္အလုပ္ႏွင့္ကိုယ္မအားေပ။
.
.
.
.
ေက် ာ္ဇင္သည္ ဆိုင္ေလးေအာင္ျမင္ကာစတြင္ ရဲမ် ားေရာက္လာၿပီး ဟိုေမးဒီျမန္းလုပ္သြားသည့္အတြက္ အေတာ္ကိုမေၾကမခ် မ္းျဖစ္၍ေနေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ၎တို႔ေရာက္လာရျခင္းမွာ ဦးကိုကိုေမာင္အသတ္ခံရမႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟုဆို၏။ ဦီးကိုကိုေမာင္ ေသေလၿပီ။ အသတ္ခံရသည္တဲ့။ ေက် ာ္ဇင္ သူတို႔ေျပာမွသိရျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကိုယ့္အလုပ္ႏွင့္ကိုယ္မအားေပ။
ေက် ာ္ဇင္က ခ် စ္သူ သူနာျပဳ မေလးဟန္နီျမင့္၏ အႀကံေပးခ် က္အရ အခ် က္အျခာက် ေသာေနရာမ် ားႏွင့္မေဝးသည့္ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္တစ္ခုတြင္အိမ္ငွါးကာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ဖြင့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာ္ဖီဆိုင္ဟု အလြယ္ေခၚေသာ္လည္း တကယ္တမ္းမွာမူ ထိုဆိုင္ေလးတြင္ snack food မ် ားပါ႐ွိႏိုင္ေပ၏။ ေက် ာ္ဇင္၏ ဆိုင္ေလးတြင္ ေကာ္ဖီ အပူအေအး အမ် ိဳ းအစား ငါးမ် ိဳ းေလာက္ႏွင့္ တရုတ္ထမင္းေၾကာ္ ပရွဴ းထမင္းေၾကာ္ ေျပာင္းဖူးေထာပတ္ထမင္းေၾကာ္ ၾကက္ဥျငဳ ပ္ေကာင္းထမင္းေၾကာ္ ပဲျပဳ တ္ထမင္းေၾကာ္ ဟူ၍ တမင္းေၾကာ္ ငါးမ် ိဳ းပါရရွိႏိုင္ေလ၏။ ထို႔အျပင္ ဟန္ဘာကာ ေဟာ့ေဒါ့ စလာမီ ဆူရွီ စသည္တို႔ကိုလည္း မွာယူစားေသာက္ႏိုင္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေရခဲမုန္႔ေမးသူမ် ားသျဖင့္ ရန္ကုန္မွ ေရခဲ့မုန္႔ကို ပံုးမ် ားျဖင့္ တိုက္ရိုက္ဝယ္ယူၿပီး တဆင့္ျပန္လည္ေရာင္းခ် ျပန္၏။
ေက် ာ္ဇင္သည္ ၎၏ဆိုင္ေလးအား အဲကြန္း ဆားဗစ္ေပးထားေလရာ ပထမဦးစြာ ေႏြရာသီအပူေရွာင္လိုသူမ် ား လာေရာက္စားသံုးၾကေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုသူမ် ားမွတဆင့္ ေက် ာ္ဇင့္ဆိုင္ေလး၏ အစားအစာမ် ားအရသာေကာင္းပံု ေစ် းႏႈန္းသင့္ပံု အျပင္အဆင္သပ္ရပ္လွပပံု ဝန္ထမ္းမ် ား ေဖာ္ေရြျပဴ ငွါပံု တို႔မွာ လူသူအမ် ားၾကားျပန္႔ႏွံ႔သြားၿပီး လာေရာက္စားေသာက္သူမ် ား တေန႔ထက္တေန႔ပိုမိုမ် ားျပားလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလ၏။
ဆိုင္ေလးေရာင္းေကာင္းသည္ကိုျမင္တိုင္း ေက် ာ္ဇင္လည္း
” ကိုကဘယ္ေအာင္ျမင္မလဲ။ ဒီမွာကို . . . ကိုယ့္ရဲ ႔လက္ထဲမွာ ၁၀၀ ရွိမွ ၅၀ တန္အလုပ္ေလာက္ကို လုပ္ရတယ္။ ဒါမွ အလုပ္ကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းရင္းႏိုင္မွာ။ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ၁၀၀ ေလာက္ပဲရွိတာကို ၁၀၀ တန္အလုပ္တက္လုပ္ရင္ ရြာလည္ၿပီသာမွတ္။
ခု ကိုလုပ္ေနတဲ့ ေရႊဆိုင္ဆိုတဲ့အလုပ္က အရင္းမ် ားေလ သာေလဆိုတဲ့အလုပ္ပဲ။ ကိုယ့္ထက္ရင္းႏိုင္ၿပီး ပိႆ ာနဲ႔ ခ် ီခင္းထားႏိုင္တဲ့ ေရႊသည္ေတြၾကားထဲမွာ ေရႊေလး သံုးဆယ္သားေလာက္နဲ႔ သြားတိုးေတာ့ ကိုခုလို ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္တာေတာင္ နည္းေသးလို႔ေျပာရမွာပဲ။
ၿပီးေတာ့ ေရႊဝယ္သူဆိုတာက ေရြးဖို႔သာေအာင္ အထည္အမ် ားႀကီးခင္းထားတဲ့ဆိုင္ကို ဝင္ၿပီး လိုခ် င္တာလက္ညွိဳ းထိုး တန္းဝယ္ခ် င္ၾကတာ။ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဘယ္သူမွ ေရႊအပ္မဝတ္ၾကေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ ကို႔အေနနဲ႔ ရွိတဲ့ ေရႊေတြ အေခါက္ခ်ြ တ္ၿပီး ေငြေဖာ္ျပစ္လိုက္။ အဲ့ဒီေငြနဲ႔ အစားအစာေရာင္းတဲ့ဆိုင္တစ္ခုဖြင့္။
ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အစားအစာဆိုင္ကရွင္းတယ္။ အျခားသူ ဘယ္ေလာက္ရင္းႏိုင္ရင္းႏိုင္ ကိုယ့္လက္ရာႀကိဳ က္ရင္ ကိုယ့္ဆီမွာပဲ ဝယ္စားၾကမွာပဲ။ ဒါ့အျပင္ အစားအစာက ေရႊလို ပိုမွ ဝယ္စုတဲ့ဟာမဟုတ္ဘူး။ ေန႔တိုင္းစားရမွာ။ ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းလိုလိုလည္း ဝယ္စားႏိုင္တယ္။ ေစ် းလည္းဘယ္သူမွဆစ္မေနဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ကို ေရႊေတြေရာင္းလို႔ရတဲ့ေငြေတြနဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ဖြင့္။ ေကာ္ဖီေဖ် ာ္နည္း မုန္႔လုပ္နည္းေတြ ဟန္နီသင္ေပးမယ္။ ဟန္နီက ဒါေတြဝါသနာပါေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေလ့လာျဖစ္တယ္။ ဒါမွ ကို အားမရေသးဘူးဆိုလည္း ရန္ကုန္သြားၿပီး သင္တန္းေတြဘာေတြတက္ေပါ့ . . . .”
( ဤတြင္ ေကာ္ဖီဆိုင္ဖြင့္ရန္ ေက် ာ္ဇင္ႀကိဳ းစားခဲ့ရပံု
ေကာ္ဖီေဖ် ာ္နည္း မုန္႔လုပ္နည္းမ် ားကို ေလ့လာခဲ့ရပံု စသည္တို႔ကို စာေလးမည္ဆိုးသျဖင့္ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ )
ေကာ္ဖီေဖ် ာ္နည္း မုန္႔လုပ္နည္းမ် ားကို ေလ့လာခဲ့ရပံု စသည္တို႔ကို စာေလးမည္ဆိုးသျဖင့္ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ )
စသျဖင့္ ဤဆိုင္ေလးဖြင့္ျဖစ္ေစရန္ တိုက္တြန္းအႀကံေပးခဲ့သည့္ ဟန္နီျမင့္ကို ေက် းဇူးတင္မိ၏။ သူမသည္ ညေန ဂ် ဴ တီထြက္တိုင္း ေက် ာ္ဇင့္၏ ဆိုင္ေလးသို႔ေရာက္လာ၍ ကူညီေလ့ရွိသည္။ ေက် ာ္ဇင္၏ ႀကီးေတာ္ႀကီးမ် ားကလည္း ပထမပိုင္းတြင္ ေက် ာ္ဇင္က ေရႊေတြအကုန္ေရာင္းပစ္သျဖင့္ ေက် ာ္ဇင္ေကာ ဟန္နီျမင့္ကိုပါ အျမင္မၾကည္လင္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ က် က် နနျဖင့္ေရာင္းအားေကာင္းလာၿပီး သူမတို႔ တူေတာ္ေမာင္ ေက် ာ္ဇင္လည္း စိတ္ေလမေနေတာ့ဘဲလူလူသူသူ သားသားနားနားျဖစ္လာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္လ်ွ က္ ေၾကနပ္သြားၾကေလေတာ့သည္။
ယခုလည္း ဟန္နီျမင့္အလာကို ေက် ာ္ဇင္ေမ်ွ ာ္ေနဆဲတြင္ သူမ မဟုတ္ဘဲ ရဲႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာ၍ ဦးကိုကိုေမာင္ ဆံုးသည့္အေၾကာင္းေျပာကာ ေက် ာ္ဇင့္ကိုေမးလားျမန္းလား လုပ္ျခင္းျဖစ္၏။
ေဒၚေဒၚသိန္းႏွင့္ ေဒၚေဒၚၿငိမ္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာ၍ ေတာ္ေပေတာ့သည္။ ႀကီးေတာ္ႀကီးမ် ားသည္ အထည္ဆိုင္သိမ္းၿပီး တူေတာ္ေမာင္၏ ဆိုင္သို႔လာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကခ် ိန္တြင္ ယခုကဲ့သို႔ ရဲႏွစ္ေယာက္ျဖင့္ ဗ် ာမ် ားလ်ွ က္ရွိေသာ တူျဖစ္သူေက် ာ္ဇင္ကို ေတြ ႔ကာ ဦးကိုကိုေမာင္အသတ္ခံရသည့္ညတြင္ ေက် ာ္ဇင္သည္ အိမ္၌ ၎တို႔ႏွင့္အတူ တစ္ညလံုးရွိေၾကာင္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္အထပ္ထပ္ေျပာဆိုအလီဘိုင္ေပးလ်ွ က္ ရဲႏွစ္ေယာက္ကို ျပန္လႊတ္လိုက္ၾကေလေတာ့၏။
မွန္ေပသည္။ ထိုေန႔ညက ေက် ာ္ဇင္တစ္ခ် ိန္လံုး အိမ္မွာရွိေနသည္။ ပိုင္ပိုင္ႏွင့္ ဘီယာပင္ထြက္မေသာက္ျဖစ္။ ဦးကိုကိုေမာင့္ ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း ၎၏နားရြက္ကို ပလယာျဖင့္ညွပ္ၿပီးကတည္းက ေက် ာ္ဇင္၏စိတ္ထဲတြင္ ရွင္းသြားၿပီျဖစ္ေလသည္။ ေနာက္ပိုင္း ျမဒင္တို႔ႏွင့္ မိမိျဖစ္ခဲ့သည့္ ကိစၥကိုမူ အလြန္မူးေန၍ ေက် ာ္ဇင္သိလည္းမသိေတာ့ သိလည္းမသိခ် င္ေတာ့။
ရဲႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာသျဖင့္ အနည္းငယ္ ရံုးရံုးရုတ္ရုတ္ျဖစ္သြားေသာဆိုင္ေလးသည္ ယခုအခါ အေတာ္အတန္ပင္ ျပန္လည္တည္ၿငိမ္သြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေက် ာ္ဇင္လည္း လုပ္စရာရွိသည့္အလုပ္မ် ားကိုသာ အာရံုတစိုက္ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနလိုက္ပါေတာ့သည္။
.
.
.
ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္ႏွင့္ စိန္ထြန္းတို႔သည္ ေက် ာ္ဇင့္ဆီသို႔သြားေရာက္ စံုစမ္းေလရာ ၎၏ႀကီးေတာ္ႀကီးမ် ားျဖင့္ေတြ ႔ကာ ဇြတ္အတင္းျပန္လႊတ္ျခင္းခံခဲ့ရသလို . . . ေဒါက္တာသန္႔ ဆီသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ေက် ာ္ဇင့္တုန္းကထက္ပင္ အေျခအေနဆိုးေလေတာ့သည္။ ပညာတတ္လည္းျဖစ္ အရာရွိလည္းျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာသန္႔က
.
.
.
ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္ႏွင့္ စိန္ထြန္းတို႔သည္ ေက် ာ္ဇင့္ဆီသို႔သြားေရာက္ စံုစမ္းေလရာ ၎၏ႀကီးေတာ္ႀကီးမ် ားျဖင့္ေတြ ႔ကာ ဇြတ္အတင္းျပန္လႊတ္ျခင္းခံခဲ့ရသလို . . . ေဒါက္တာသန္႔ ဆီသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ေက် ာ္ဇင့္တုန္းကထက္ပင္ အေျခအေနဆိုးေလေတာ့သည္။ ပညာတတ္လည္းျဖစ္ အရာရွိလည္းျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာသန္႔က
ဦးကိုကိုေမာင္ေသဆံုးေၾကာင္းကို ၎ၾကားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း . . .
ဦးကိုကိုေမာင္က ၎ကိုအႏိုင္က် င့္ခဲ့သည္မွန္ေသာ္လည္း ၎မွာ ပညာတတ္လူလိမၼာျဖစ္သျဖင့္ ဦးကိုကိုေမာင္လို ေငြသာရွိ၍ပညာမဲ့သူတို႔ျဖင့္ ဖက္မျဖစ္လိုေသာေၾကာင့္ ဘာမွျပသနာမလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း . . .
ယခုကဲ့သို႔ သူ႔အိမ္မွာ သူဘာသာသူ ေသနာထျခင္းအတြက္ သက္ေသသာဓက အခိုင္အလံုမရွဲ ၎ကို လာေရာက္စြပ္ဆြဲရန္မသင့္ေၾကာင္း . . .
အခင္းျဖစ္သည့္ညက ၎သည္ ဂ် ဴ တီေအာ့ဖစ္ဆာ ေစာင့္ရသျဖင့္ ေဆးရံုတြင္တစ္ညလံုးရွိေၾကာင္း . . .
အလီဘိုင္မ် ားျပေစခ် င္က ျပႏိုင္ေၾကာင္း . . .
ထိုသို႔ျပရလ်ွ င္ ၎ကို တာဝန္ခ် ိန္တြင္ လာေရာက္ေႏွာက္ယွက္အာရံုေပးသည့္အတြက္ ေဆးရံုအုပ္ႏွင့္အတူ စခန္းသို႔လာေရာက္၍ စခန္းမွဴ းထံ တိုင္ၾကားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း . . .
ဦးကိုကိုေမာင္က ၎ကိုအႏိုင္က် င့္ခဲ့သည္မွန္ေသာ္လည္း ၎မွာ ပညာတတ္လူလိမၼာျဖစ္သျဖင့္ ဦးကိုကိုေမာင္လို ေငြသာရွိ၍ပညာမဲ့သူတို႔ျဖင့္ ဖက္မျဖစ္လိုေသာေၾကာင့္ ဘာမွျပသနာမလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း . . .
ယခုကဲ့သို႔ သူ႔အိမ္မွာ သူဘာသာသူ ေသနာထျခင္းအတြက္ သက္ေသသာဓက အခိုင္အလံုမရွဲ ၎ကို လာေရာက္စြပ္ဆြဲရန္မသင့္ေၾကာင္း . . .
အခင္းျဖစ္သည့္ညက ၎သည္ ဂ် ဴ တီေအာ့ဖစ္ဆာ ေစာင့္ရသျဖင့္ ေဆးရံုတြင္တစ္ညလံုးရွိေၾကာင္း . . .
အလီဘိုင္မ် ားျပေစခ် င္က ျပႏိုင္ေၾကာင္း . . .
ထိုသို႔ျပရလ်ွ င္ ၎ကို တာဝန္ခ် ိန္တြင္ လာေရာက္ေႏွာက္ယွက္အာရံုေပးသည့္အတြက္ ေဆးရံုအုပ္ႏွင့္အတူ စခန္းသို႔လာေရာက္၍ စခန္းမွဴ းထံ တိုင္ၾကားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း . . .
စသျဖင့္ ဆူပူေငါက္ငမ္းလႊတ္ေလရာ ေအာင္ေက် ာ္ျမင့္တို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း အသာကုတ္လ်ွ က္ ေဆးရံုမွ ထြက္ခဲ့ၾကရေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ႏွစ္ဦးသည္ ပုထုဇဉ္မ် ား၏ ထံုးစံအတိုင္း မိမိတို႔ကို မေခ် မငံ ဆက္ဆံလႊတ္ေသာ ေဒါက္တာသန္႔ကို လူသတ္မႈအတြက္ ပိုမို၍သံသယရွိဖြယ္ေကာင္းသူအျဖစ္ယူဆကာ သတိျပဳ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ် က္ခ် လိုက္ၾကေလသည္။ ထိုသတင္းကို ေမာင္ေမာင္က ဘယ္ကၾကားသြားသည္မသိ။
” ခင္ဗ် ားတို႔ကို က် ဳ ပ္ေျပာသားပဲ။ ဒီလူေတြ တရားခံမဟုတ္ပါဘူးလို႔။ ၿပီးေတာ့ ခဗ် ားတို႔က မပိုင္ဘဲနဲ႔ သြားလုပ္တာကိုး ”
ဟုဆိုကာ တ ဟား ဟား ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာလ်ွ က္ရွိေလေတာ့၏။
